۸۰۲.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا ، از هيچ مجلسى بر نمى خاست ، مگر آن كه مى گفت : «پاكا تو ـ اى خداوند و اى پروردگار من ـ و ستايش ، تو را! معبودى جز تو نيست . از تو آمرزش مى طلبم و به درگاهت توبه مى آورم» .
من به ايشان گفتم : اى پيامبر خدا ! چه بسيار اين كلمات را هنگام برخاستن از جا مى گويى!
فرمود : «هر كس هنگامى كه از جايش بر مى خيزد ، اين كلمات را بگويد ، هر خطايى كه از او در آن مجلس سر زده است ، آمرزيده مى شود» .
۸۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كفّاره مجلس ، اين است كه بنده بگويد : «پاكا تو ـ اى خداوند ـ و ستايش ، تو را ! گواهى مى دهم كه معبودى جز خدا نيست . از تو آمرزش مى طلبم و به درگاهت توبه مى كنم» .
۸۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس جملات «پاكا خدا ، و ستايش ، او را ! پاكا تو ـ اى خداوند ـ و ستايش ، تو را ! گواهى مى دهم كه معبودى جز تو نيست . از تو آمرزش مى طلبم و به درگاهت توبه مى كنم» را در مجلسى كه در آن ذكر خداست ، بگويد ، همانند مُهرى است كه بر آن مجلس زده مى شود ، و هر كس آن را در مجلسى كه به بيهودگى مى گذرد ، بگويد ، كفّاره آن مجلس خواهد بود .
۸۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در مجلسى بنشيند كه در آن بيهوده گويى بسيار شود ، چنانچه پيش از آن كه از آن مجلس برخيزد ، بگويد : «پاكا تو ـ اى خداوند ـ و ستايش ، تو را ! گواهى مى دهم كه معبودى جز تو نيست . از تو آمرزش مى طلبم و به درگاهت توبه مى كنم» ، آنچه از او در آن مجلس سر زده است ، آمرزيده مى شود .
