۱۱۶.امام حسين عليه السلام :از پدرم [امام على عليه السلام ] در باره نشستن پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدم . فرمود : «پيامبر خدا ، نمى نشست و بر نمى خاست ، مگر با ياد كردن از خدا» .

۱۱۷.مستدرك الوسائلـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ: چون اين سخن خداوند متعال : «خدا را بسيار ياد كنيد» نازل شد ، پيامبر خدا ، چندان سرگرم ياد خداوند متعال شد كه كافران گفتند : او ديوانه شده است!

۱۱۸.صحيح مسلمـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله در همه اوقاتش ، خدا را ياد مى كرد .

۱۱۹.امام هادى عليه السلامـ در زيارت «جامعه كبيره» ـ: و پليدى را از شما زدود و پاكِ پاكتان نمود . پس شما نيز در برابر مقام پُرشكوه او تعظيم كرديد و منزلتش را بزرگ داشتيد و بزرگوارى اش را ارج نهاديد و پيوسته ، به ياد او پرداختيد .

۱۲۰.عدّة الداعى :در باره سَرورمان امير مؤمنان ، روايت شده است كه چون از جهاد فراغت مى يافت ، به آموزش دادن مردم و قضاوت ميان آنان مى پرداخت و چون از اين كار مى آسود ، در باغ خرمايى كه داشت ، به كار مى پرداخت و در همان حال ، ذكر خداوند عز و جل مى گفت .

۱۱۶.الإمام الحسين عليه السلام :سَأَلتُ أبي عَن مَجلِسِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَقالَ : كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لا يَجلِسُ ولا يَقومُ إلّا عَلى ذِكرٍ . ^۱

۱۱۷.مستدرك الوسائل عن أبي سعيد الخدريّ :لَمّا نَزَلَ قَولُهُ تُعالى : «اذْكُرُواْ اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا»^۲ اِشتَغَلَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِذِكرِ اللّهِ تَعالى ، حَتّى قالَ الكُفّارُ : إنَّهُ جُنَّ . ^۳

۱۱۸.صحيح مسلم عن عائشة :كانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله يَذكُرُ اللّهَ عَلى كُلِّ أحيانِهِ . ^۴

۱۱۹.الإمام الهادي عليه السلامـ في الزِّيارَةِ الجامِعَةِ الكَبيرَةِ ـ: وأذهَبَ عَنكُمُ الرِّجسَ وطَهَّرَكُم تَطهيرا ، فَعَظَّمتُم جَلالَهُ ، وأكبَرتُم شَأنَهُ ، ومَجَّدتُم كَرَمَهُ ، وأدمَنتُم ذِكرَهُ . ^۵

۱۲۰.عدّة الداعي :يُروى عَن سَيِّدِنا أميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام أنَّهُ لَمّا كانَ يَفرَغُ مِنَ الجِهادِ ، يَتَفَرَّغُ لِتَعليمِ النّاسِ وَالقَضاءِ بَينَهُم ، فَإِذا يَفرَغُ مِن ذلِكَ اشتَغَلَ في حائِطٍ ^۶ لَهُ يَعمَلُ فيهِ بِيَدِهِ ، وهُوَ مَعَ ذلِكَ ذاكِرٌ للّهِ جَلَّ جَلالُهُ . ^۷