«و از آن [و مملوك] اوست هر آن كه در آسمانها و زمين است و كسانى كه در نزد اويند از بندگى اش گردنكشى نكنند و درمانده نمى شوند . شب و روز تسبيح مى گويند و سست نمى شوند» . ۱
«و ما آن صف كشندگانيم . ما آن تسبيح گويانيم» .
حديث
۹۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال ، فرشته اى را در زير عرش آفريده است كه به همه زبان هاى گونه گون ، او را تسبيح مى گويد .
۹۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پروردگار ما ـ كه نامش خجسته و بلند است ـ ، هر گاه به كارى فرمان دهد ، حاملان عرش ، تسبيح مى گويند . سپس آسمانيان فرودستِ آنان ، تسبيح مى گويند ، تا برسد به تسبيحگويى ساكنان اين آسمان زيرين .
۹۴۹.امام على عليه السلامـ به نوف بِكالى ـ: سراسر ، به خداى پاك ، رو كن ؛ زيرا او مى فرمايد : « ... آرزوهاى بندگانم را پيوسته به خودم قرار داده ام ، و اميدشان را نزد خود ، براى آنانْ اندوخته ام و آسمان هايم را از كسانى كه از تسبيحگويى من خسته نمى شوند ، آكَنْده ام» .
