4 / 7
هنگام بلا و بيمارى
۱۱۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بنده بيمار شود ، خداوند بزرگ دو فرشته به سوى او مى فرستد و مى فرمايد : «بنگريد كه به عيادت كنندگانش چه مى گويد» .
پس اگر او هنگامى كه عيادت كنندگان نزد او مى آيند ، خدا را سپاس گفت و ستود ، آن سپاس و ستايشِ او را به درگاه خداوند عز و جل بالا مى برند ، و البته او خود داناتر است [كه آن بنده چه گفته است] .
پس خداوند مى فرمايد : «بنده ام بر من اين حقّ را دارد كه اگر جانش را ستاندم ، او را به بهشت ببرم و اگر شفايش دادم ، گوشت و خونى بهتر از گوشت و خون او [كه از او كم شده است ،] عوضش بدهم و گناهانش را بزدايم» .
۱۱۴۶.الكافىـ به نقل از عزرمى ، از پدرش ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : «هر كس شبى دردمند شود و آن شب را به جان بپذيريد ، و شكر آن شب را به درگاه خدا بگزارد ، [پاداشش ]همانند شصت سال عبادت است» .
گفتم : پذيرفتن آن چگونه است ؟
فرمود : «بر آن [درد] ، شكيب ورزد و آنچه را بر او گذشته است ، به كسى نگويد و چون صبح شد ، خداى را بر هر آنچه بوده است ، سپاس گويد» .
۱۱۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] خداوند عز و جل به فرشتگان مى فرمايد : «به سوى بنده ام برويد و باران بلا و گرفتارى را بر او فرو بريزيد» .
فرشتگان نيز نزد وى مى روند و بر او بلا فرو مى ريزند ؛ اما او خدا را سپاس مى گويد . پس فرشتگان باز مى گردند و مى گويند : اى پروردگارا ! ما همچنان كه فرمودى ، او را بلا باران كرديم .
خداوند مى فرمايد : «برگرديد [و ادامه دهيد] ؛ زيرا من دوست دارم صداى [سپاس گفتنِ] او را بشنوم» .
۱۱۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل مى فرمايد : «بنده مؤمنم ، در نزد من به منزله همه خوبى هاست ؛ در آن حال كه من جان او را از بدنش مى كَنَم ، او مرا سپاس و ستايش مى گويد» .
