۱۱۴۹.امام صادق عليه السلام :مؤمن در نزد خداوند عز و جل ، برترين جايگاه را دارد (سه بار اين جمله را فرمود) . خدا او را به بلا[ى بيمارى ]گرفتار مى كند و سپس جانش را از اندام هاى بدنش يكايك مى ستاند ؛ ولى او خداى را بر اين كار سپاس مى گويد و مى ستايد .
۱۱۵۰.امام صادق عليه السلام يا امام كاظم عليه السلام :خداوند عز و جل در شگفت مى شود از مردى كه فرزندش مى ميرد و او خدا را سپاس مى گويد . از اين رو ، به فرشتگان مى فرمايد : «اى فرشتگان من! من جان اين بنده ام را گرفتم ؛ ولى او مرا سپاس و ستايش مى گويد» .
۱۱۵۱.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا فرمود : «هر گاه جانِ فرزند مؤمن گرفته شود ، خداوند ـ تبارك و تعالى ـ با اين كه خود بهتر مى داند آن بنده اش چه گفته ۱ ، به فرشتگانش مى فرمايد : «جان فرزند فلانى را گرفتيد ؟» .
فرشتگان مى گويند : آرى ، اى پروردگار ما !
خداوند مى فرمايد : «بنده ام چه گفت؟» .
مى گويند : تو را ستود و گفت : إنّا للّه و إنّا إليه راجعون .
خداوند ـ تبارك و تعالى ـ مى فرمايد : «شما ميوه دل و نور ديده او را گرفتيد ، ولى او مرا ستود و گفت : انّا للّه وإنّا إليه راجعون ! [پس] برايش در بهشت ، خانه اى بسازيد و آن را خانه ستايش بناميد» .
۱۱۵۲.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا به هنگام بيمارى ـ: بار خدايا ! تو را سپاس بر تن درستى اى كه همواره از آن برخوردار بوده ام ، و تو را سپاس بر اين بيمارى اى كه در تن من پديد آورده اى .
معبود من! نمى دانم كه كدام يك از اين دو حالت ، به سپاس گزارى براى تو سزاوارتر ، و كدام يك از اين دو وقت ، بر ستايش تو شايسته تر است .
