4 / 17
هنگام ختم قرآن
۱۱۷۲.امام زين العابدين عليه السلام :[پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ] هر گاه قرآن را به پايان مى رساند ، بر مى خاست و خدا را به انواع ستايش ها مى ستود . سپس مى فرمود : «سپاس و ستايش ، خداى را كه پروردگار جهانيان است و «ستايش ، خدايى را كه آسمان و زمين را آفريد و تاريكى ها و روشنايى را پديد آورد ، ولى با اين حال ، كافران براى پروردگار خويش همتا مى آورند» . معبودى جز خدا نيست . همتا آوران براى خدا ، دروغ مى گويند و در گم راهى شديد به سر مى برند . معبودى جز خدا نيست . دروغ است سخن آنان كه براى خدا انباز مى آورند ؛ از عرب و مجوس و يهود و نصارا و صائبين و هر كس كه براى خدا فرزندى يا همسرى يا همتايى يا همانندى يا همسانى يا همنامى يا لنگه اى قايل شود . زيرا تو ـ اى پروردگار ما ! ـ بزرگ تر از آنى كه در آنچه آفريده اى ، شريكى برگيرى . ستايش ، خدايى را كه همسر و فرزندى نگرفته است و در جهاندارى ، شريكى ندارد . خوار و ناتوان نبوده كه پشتيبانى داشته باشد ، و او را بسى بزرگ دار . خدا بسى بزرگ است ، و سپاس و ستايش فراوان ، او راست . پاكا خدا در هر بام و شام ، و «سپاس و ستايش ، خدايى را كه اين كتاب را بر بنده اش فرو فرستاد و در آن هيچ كژى ننهاد . كتابى راست است . . .» (اين آيات را خواند ، تا) «جز دروغ نگويند» . «ستايش ، خدايى را كه آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است ، از آنِ اوست و سپاسْ او راست در سراى پسين ، و او حكيم و آگاه است . آنچه را در زمين فرو رود ، مى داند ...» (تا آخر آيه خواند) و «ستايش ، خدايى را كه شكافنده آسمان ها و زمين است...» (تا دو آيه خواند) و «ستايش ، خداى را و درود بر آن بندگانش كه خود برگزيده است . آيا خدا بهتر است يا آنچه شريكش مى كنند !؟» . البته كه خدا بهتر و ماندگارتر و حكيم تر و بزرگ تر و شكوهمندتر است و برتر از آن چيزى است كه شريك او مى دارند، و «ستايش ، از آنِ خداست ، اما بيشترشان نمى دانند» . راست فرمود خدا ، و فرستادگانش پيام او را رساندند ، و من نيز از شمار گواهان بر آنان هستم .
بار خدايا ! بر همه فرشتگان و فرستادگان درود فرست . بر بندگان مؤمنت در آسمان ها و زمين ، رحم فرما . پايان و آغاز كار ما را نيك گردان . در قرآن بزرگ ، براى ما بركت قرار ده و ما را از آيات و اين پند حكيمانه[ى قرآن] ، بهره مند گردان . خداوندا ! از ما بپذير ، كه تو شنوا و دانايى» .
