۱۱۸۹.مكارم الأخلاق :پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه مى آشاميد ، نخست «بسم اللّه » مى گفت و يك يا دو جرعه مى نوشيد . سپس قطع مى كرد و خدا را سپاس مى گفت و دوباره «بسم اللّه » مى گفت [و مى نوشيد] . آن گاه در نوبت سوم ، همين كار را مى كرد و باز ، نوشيدن را قطع مى كرد و خدا را سپاس مى گفت .
بدين ترتيب ، ايشان هنگام نوشيدن ، سه مرتبه «بسم اللّه » و سه مرتبه حمد خدا مى گفت .
۱۱۹۰.كتاب من لا يحضره الفقيهـ به نقل از ابو حمزه ـ: امام زين العابدين عليه السلام هر گاه غذا مى خورد ، مى فرمود : «سپاس و ستايش ، خدايى را كه به ما غذا و آب داد و نيازمان را برآورد ، و ما را يارى و سرپناه داد و از نعمت و فضل خويش ، به ما ارزانى داشت . سپاس و ستايش ، خدايى را كه خوراك مى دهد و خود خوراك نمى خورد» .
۱۱۹۱.المحاسنـ به نقل از ابو بصير ـ: با امام باقر عليه السلام ناهار خوردم . چون سفره انداختند ، فرمود : «به نام خدا» و چون دست كشيد ، فرمود : «سپاس و ستايش ، خدايى را كه به ما غذا و آب داد ، ما را روزى و عافيت بخشيد ، نعمت وجود محمّد صلى الله عليه و آله را به ما ارزانى داشت ، و ما را مسلمان قرار داد» .
۱۱۹۲.امام صادق عليه السلام :پدرم عليه السلام نشسته بود كه برادرش عبد اللّه بن على بر ايشان وارد شد و براى عمرو بن عُبيد و بشير رحّال و واصل ، اجازه شرفيابى خواست . آن سه آمدند و نشستند و سپس گفتند : اى ابا جعفر! آيا براى هر چيزى حدّ و مرزى است كه به آن ، پايان بپذيرد؟
فرمود : «آرى . هيچ چيزى نيست ، مگر آن كه حدّ و مرزى دارد كه به آن منتهى مى شود» .
در اين هنگام ، پدرم آب خواست و كوزه اى آب برايش آوردند . آنها گفتند : اى ابا جعفر! آيا اين كوزه هم چيز است؟
فرمود : «آرى» .
گفتند : حدّ و مرز آن چيست؟
فرمود : «حدّش اين است كه هر گاه شخص از آن مى نوشد ، با سه نفس بياشامد و در هر نفس ، خدا را سپاس بگويد ... سپس بگويد : سپاس و ستايش ، خدايى را كه به مِهر خويش ، ما را آبى گوارا و شيرين نوشاند ، و به سبب گناهانمان ، اين آب را شور و تلخ نگردانيد » .
