ر . ك : ص 305 ح 1258 .
4 / 20
هنگام خوابيدن
۱۱۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس هنگامى كه به بسترش مى رود ، بگويد : «ستايش ، خدايى را كه مرا كفايت كرد و سرپناهم داد . سپاس ، خدايى را كه مرا خوراك و آب داد . سپاس ، خدايى را كه بر من منّت نهاد و مورد عنايت قرارم داد . بار خدايا! به حقّ عزّتت ، از تو مى خواهم كه مرا از آتش نجات بخشى» ، خداوند را با همه سپاس و ستايش هاى تمامى خلق ، ستوده است .
۱۱۹۸.صحيح مسلمـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا هر گاه به بسترش مى رفت ، مى فرمود : «ستايش ، خدايى را كه به ما خوراك و آب داد و ما را كفايت نمود و سرپناهمان داد ؛ زيرا بسا كسى كه نه كفايت كننده اى دارد و نه پناه دهنده اى» .
۱۱۹۹.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا هر گاه به بسترش مى رفت ، مى گفت : «بار خدايا ! به نام تو زنده ام و به نام تو مى ميرم» ، و چون از خواب بر مى خاست ، مى گفت : «ستايش ، خدايى را كه مرا ، پس از آن كه ميرانْد ، زنده گردانيد ، و رستاخيز به سوى اوست» .
