۱۲۰۹.مسند ابن حنبلـ به نقل از عبد اللّه بن جعفر ـ: پيامبر خدا هرگاه عطسه مى كرد ، خدا را حمد مى گفت ، پس به او گفته مى شد : «خداوند تو را بيامرزد» و او مى گفت : «خداوند هدايتتان كند و خاطرتان را شاد گردانَد» .
۱۲۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه يكى از شما عطسه كند و بگويد : «سپاس ، خداى را» ، فرشتگان مى گويند : «كه پروردگار جهانيان است» ، و هر گاه بگويد : «[سپاس ، خداى را] كه پروردگار جهانيان است» ، فرشتگان مى گويند : «خدا تو را رحمت كند» .
۱۲۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه مسلمانى عطسه كند و به هر علّتى سكوت نمايد [و الحمد للّه نگويد] ، فرشتگان از طرف او مى گويند : «سپاس ، خداى را كه پروردگار جهانيان است» ، و اگر بگويد : «سپاس ، خداى را كه پروردگار جهانيان است» ، فرشتگان مى گويند : «خدا تو را بيامرزد» .
۱۲۱۲.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو هريره ـ: دو مرد در حضور پيامبر صلى الله عليه و آله عطسه كردند كه يكى از آن دو ، شريف تر از ديگرى بود . آن شريف چون عطسه كرد ، حمد خدا نگفت و پيامبر صلى الله عليه و آله هم در جوابش دعا نكرد ، و ديگرى چون عطسه كرد ، حمد خدا گفت و پيامبر صلى الله عليه و آله هم برايش دعا كرد .
آن شريف گفت : من در حضور شما عطسه كردم و دعايم نكرديد ؛ ولى اين مرد عطسه كرد و دعايش كرديد!
پيامبر خدا فرمود : «اين ، خدا را ياد كرد و من هم از او ياد كردم ؛ ولى تو خدا را فراموش كردى و من هم تو را فراموش كردم» .
