4 / 32

هنگام سخنرانى

۱۲۳۹.امام زين العابدين عليه السلام :پيامبر خدا هر گاه خطبه مى خواند ، [نخست ،] حمد و ثناى خدا مى گفت .

4 / 33

هنگام خطبه ازدواج

۱۲۴۰.الكافىـ به نقل از ابن عذرمى از پدرش ـ: امير مؤمنان عليه السلام هر گاه مى خواست خطبه عقد بخواند ، مى فرمود : «ستايش ، خداى را . او را مى ستايم و از او يارى مى طلبم و به او ايمان دارم و بر او توكّل مى كنم . گواهى مى دهم كه معبودى جز خداى يگانه و بى انباز نيست ، و گواهى مى دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست ... . خداى را سپاس ، بر آنچه آيد و بر آنچه گذشته است . ستايش بى مانند و ثناى ناب و خالص ، او را بر نعمت هاى دل پذيرى كه به ما داده و ما را در آنها غوطه ور ساخته و بدان آراسته مان گردانيده است» .

4 / 34

هنگام استفاده از بُخور و عطر

۱۲۴۱.الأمان :روايت شده است كه پيامبر خدا هنگام استعمال بخور ، مى گفت : «ستايش ، خداى را كه با لطف و نعمت او كارهاى نيك به انجام مى رسد . بار خدايا ! ما را خوش بو گردان ، رايحه هاى ما را معطّر ساز ، بازگشت ما را نيكو بدار ، تقوا را ره توشه ما ساز و بهشت را بازگشتگاه ما ، و ميان ما و عافيت بخشى و كرامتت نسبت به ما ، جدايى مينداز ، كه تو بر هر چيز توانايى» .

نهج الذكر (ع-ف) ج2

292

راجع : ص 296 ح 1246 .

4 / 32

عِندَ الخَطابَةِ

۱۲۳۹.الإمام زين العابدين عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا خَطَبَ حَمِدَ اللّهَ وأثنى عَلَيهِ. ^۱

4 / 33

عِندَ خُطبَةِ التَّزويجِ

۱۲۴۰.الكافي عن ابن العزرميّ عن أبيه :كانَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام إذا أرادَ أن يُزَوِّجَ قالَ : الحَمدُ للّهِِ ، أحمَدُهُ وأستَعينُهُ واُؤمِنُ بِهِ وأَتَوَكَّلُ عَلَيهِ ، وأشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ ، وأَشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا عَبدُهُ ورَسولُهُ . . . فَإِنَّ اللّهَ لَهُ الحَمدُ عَلى غابِرِ ما يَكونُ وماضيهِ ، ولَهُ الحَمدُ مُفرَدا وَالثَّناءُ مُخلَصا بِما مِنهُ كانَت لَنا نِعمَةً مونِقَةً وعَلَينا مُجَلِّلَةً وإلَينا مُتَزَيِّنَةً . ^۲

4 / 34

عِندَ التَّبَخُّرِ وَالتَّعَطُّرِ

۱۲۴۱.الأمان :رُوِيَ أنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانَ يَقولُ عِندَ بُخورِهِ : الحَمدُ للّهِِ الَّذي بِنِعمَتِهِ تَتِمُّ الصّالِحاتُ ، اللّهُمَّ طَيِّب عَرفَنا ، وذَكِّ رَوائِحَنا ، وأحسِن مُنقَلَبَنا ، وَاجعَلِ التَّقوى زادَنا، وَالجَنَّةَ مَعادَنا ، ولا تُفَرِّق بَينَنا وبَينَ عافِيَتِكَ إيّانا وكَرامَتِكَ لَنا، إنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ . ^۳

1.الأمالي للمفيد : ص ۲۱۱ ح ۱ عن غياث بن إبراهيم عن الإمام الصادق عن أبيه عليهماالسلام ، بحارالأنوار : ج ۱۶ ص ۲۵۶ ح ۳۶ .

2.الكافي : ج ۵ ص ۳۷۱ ح ۴ وح۲ و ۳ كلاهما عن جابر عن الإمام الباقر عنه عليهماالسلام وراجع المستدرك على الصحيحين : ج ۴ ص ۲۲ .

3.الأمان : ص ۳۶ ، بحار الأنوار : ج ۷۶ ص ۱۴۳ ح ۲ .