۱۲۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا ! تو را ستايش به خاطر لطف و احسانت ، و تو را ستايش به خاطر اسلام و آيين آن . اى پروردگار من! همان گونه كه آنان را به دينت هدايت فرمودى و كتابت را به ايشان آموختى ، ما را نيز هدايت فرما و به ما نيز تعليم ده .
و تو را ستايش به خاطر لطف و احسان خاصّى كه به من نموده اى ، كه مرا آفريدى و نيكو آفريدى ، و به من علم آموختى و نيكو آموختى ، و هدايتم كردى و خوش هدايتم كردى . پس تو را ستايش به خاطر نعمت هاى ديرين و جديدى كه به من ارزانى داشته اى .
۱۲۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا ! تو را ستايش به خاطر جلوگيرى از فرود بلاها ، و بارش پياپى نعمت ها ، و [جلوگيرى از] مصيبت هاى فلاكتبار ، و برطرف كردن رنج سختى هاى روزگار . تو را ستايش به خاطر دهش گوارايت و نواختِ نيكويت و نعمت هاى بزرگت . تو را ستايش به خاطر احسان فراوانت و خير سرشارت و تكليف آسان دادن و برداشتن تكليف دشوار . تو را ستايش ـ اى پروردگار ـ به بار نشانيدن سپاس گزارىِ اندك ، و دادن مزد بسيار ، و فرو افكندن بار گران [گناه از دوش ما ] و پذيرفتن اندكِ پوزش ، و برداشتن بندهاى سنگين ، و هموار كردن راه هاى دشوار [و ناهموار] ، و جلوگيرى از امور وحشتناك . تو را ستايش به خاطر بلاهاى دفع شده ، و نيكى هاى فراوان ، و دفع امور خوفناك و خوار كردن ستمگر . تو را ستايش به خاطر اندك بودن تكليف ، و بسيارى تخفيف (سبك كردن تكاليف) ، و تقويت كردن ناتوان ، و يارى دادن به گرفتار . تو را ستايش به خاطر مهلت دهىِ گسترده ات ، و لطف پايدارت ، و برطرف كردن سختى ها و خشك سالى هايت ، و كارهاى ستودنى ات و دَهِش هاى پياپى ات . تو را ستايش به خاطر تأخير در مجازات ، و ترك غافلگيرى در عذاب ، و آسان ساختن راه بازگشت ، و فرو ريزاندن بارانِ ابرها.
