۱۴۰۷.امام صادق عليه السلام :ستايش ، خدايى را كه برتر و چيره است . ستايش ، خدايى را كه فرمان روايى مقتدر است . ستايش ، خدايى را كه از نهان ها آگاه و با خبر است . ستايش ، خدايى را كه مردگان را زنده مى كند و زندگان را مى ميراند ، و او بر هر چيز تواناست.
ستايش ، خدايى را كه همه چيز در برابر عظمت او كوچكى مى كند . ستايش ، خدايى را كه همه چيز در برابر عزّت او خوار است . ستايش ، خدايى را كه همه چيز در برابر قدرت او تسليم است . ستايش ، خدايى را كه هر چيزى در برابر پادشاهى او مطيع است . ستايش ، خدايى را كه آنچه بخواهد ، انجام مى دهد و جز او كسى چنين نيست كه هر چه بخواهد ، انجام دهد.
۱۴۰۸.امام صادق عليه السلامـ در ستايش هنگام رسيدن روزىِ نو ـ: ستايش ، خدايى را كه نعمت هايش شب و روز به ما مى رسد و روز را با آن سر مى كنيم و شب را با آن به سر مى آوريم ، و به مهر او ، با آن نعمت ها روزِ خود را با مسلمانى مى آغازيم و به لطف او ، با آن نعمت ها روز خود را با ايمان و عافيت از گزند و بلا ، به شب مى رسانيم.
ستايش ، خداى را كه نعمت مى دهد و دهش مى كند و احسان مى نمايد و نيكى مى ورزد ، صاحب شكوه و كرم ورزى است ، پروردگار عطايا و نعمت هاست .
ستايش ، خدايى را كه در سختى ها ما را وا نمى گذارد و نهان ما را فاش نمى سازد ، و در هنگام گناه ، رهايمان نمى كند [بلكه دستمان را مى گيرد و نجاتمان مى دهد] .
۱۴۰۹.الكافىـ به نقل از صفوان ، از كسى كه نامش را برد ـ: به امام صادق عليه السلام گفتم : چيزى به من بياموزيد كه هر بام و شام ، آن را بگويم .
فرمود : «بگو: ستايش ، خدايى را كه آنچه بخواهد ، انجام مى دهد و جز او هيچ كس چنين نيست كه آنچه بخواهد ، انجام دهد . ستايش ، خداى را آن گونه كه خدا ، خود ، دوست دارد ستوده شود . ستايش ، خداى را آن سان كه او شايسته آن است . بار خدايا ! مرا در هر خوبى اى كه محمّد و خاندان محمّد را وارد آن فرمودى ، وارد كن ، و از هر بدى اى كه محمّد و خاندان محمّد را از آن به در آوردى ، مرا نيز به درآور . درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد باد» .
