۱۵۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در هر ساعتى از شب يا روز بگويد : «معبودى جز خدا نيست» ، [اين سخن] هر گناهى را كه در نامه اعمال اوست ، پاك مى كند .
۱۵۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بنده «لا إله إلّا اللّه » بگويد ، گناهانِ پيش از آن از بين مى روند . خداوند مى فرمايد : «[ذكرِ ]لا إله إلّا اللّه ، دژ من است . هر كس وارد دژ من شود ، از عذابم در امان مى ماند» .
۱۵۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس صبح و عصر بگويد : «معبودى جز تو نيست» ، هر يك از آن دو [صبح و عصر] به ديگرى مى پيوندد و گناهان ما بين آنها محو گردانيده مى شود .
۱۵۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ميان سخنان ، هيچ سخنى نزد خداوند عز و جل محبوب تر از جمله «لا إله إلّا اللّه » نيست . هيچ بنده اى نيست كه بگويد : «لا إله إلّا اللّه » و صدايش را به آن بكشد ، مگر آن كه به محض قطع شدن صدايش ، گناهان او زير پايش فرو مى ريزد ، همان گونه كه برگ هاى درختان در پاى آنها مى ريزند .
۱۵۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ مؤمنى نيست كه بگويد : «معبودى جز خدا نيست» ، مگر آن كه هر چه بدى و گناه در كارنامه اوست ، محو مى شود و به همان اندازه ، برايش كار نيك [و ثواب] نوشته آيد.
۱۵۰۶.الاحتجاجـ به نقل از اصبغ بن نباته ـ: امير مؤمنان عليه السلام بر منبر كوفه براى ما سخنرانى كرد . نخست خداى را ستايش و ثنا گفت ، سپس فرمود : «اى مردم! از من بپرسيد ، كه در سينه من دانشِ بسيار است» .
ابن كوّاء برخاست و گفت : اى امير مؤمنان ! ... از جاى پاى تو تا عرش پروردگارت ، چه قدر فاصله است؟
فرمود : «مادرت به عزايت بنشيند ، اى پسر كوّاء! براى يادگيرى بپرس ، نه براى مچ گيرى . فاصله جاى پاى من تا عرش پروردگارم ، به اين اندازه است كه گوينده اى با اخلاص بگويد : معبودى جز خدا نيست» .
ابن كوّاء گفت : اى امير مؤمنان ! اگر كسى بگويد : «معبودى جز خدا نيست» ، پاداشش چيست؟
فرمود : «هر كس از سرِ اخلاص بگويد : معبودى جز خدا نيست ، گناهانش زدوده مى شود ، همان گونه كه حرف سياه از پوست سفيد زدوده مى شود . اگر دو باره از سر اخلاص بگويد : معبودى جز خدا نيست ، [سخنش ]درهاى آسمان ها و صفوف فرشتگان را مى شكافد ، تا جايى كه فرشتگان به يكديگر مى گويند : براى عظمت خدا خشوع كنيد .
و اگر سه باره از سر اخلاص بگويد : معبودى جز خدا نيست ، [اين كلمه تا عرش خدا بالا مى رود و] در برابر عرش بى تابى مى كند ، ۱ پس خداوند بزرگ مى فرمايد : آرام باش ! به عزّت و جلالم سوگند ، گوينده تو را با وجود همه گناهانش ، مى آمرزم » .
سپس اين آيه را تلاوت كرد : «گفتار پاك ، به سوى او بالا مى رود و كردار نيك آن را بالا مى برد» ؛ يعنى اگر كردارش نيك و شايسته باشد ، گفته و سخن او بالا مى رود.