۱۵۷۰.امام كاظم عليه السلامـ در پاسخ به شكايت حسين بن خالد از بدهكارى خود ، نزد ايشان ـ: در پى هر نمازى بگو : بار خدايا ! من از تو درخواست مى كنم ـ اى آن كه معبودى جز تو نيست ! ـ به حقّ «معبودى جز تو نيست» ، كه بر من به حرمت «معبودى جز تو نيست» ، رحم آورى . بار خدايا ! من از تو درخواست مى كنم ـ اى آن كه معبودى جز تو نيست ! ـ به حقّ «معبودى جز تو نيست» ، كه از من خشنود شوى ، به حرمت «معبودى جز تو نيست» . بار خدايا! من از تو درخواست مى كنم ـ اى آن كه معبودى جز تو نيست ! ـ به حقّ «معبودى جز تو نيست» ، كه مرا بيامرزى به حرمت «معبودى جز تو نيست».
4 / 10
توحيدگويى هاى رسيده از امام رضا عليه السلام
۱۵۷۱.امام رضا عليه السلامـ پس از آموختن نمازِ پيامبر صلى الله عليه و آله به هشام ـ: و دعاى پس از آن ، اين است:
«معبودى نيست جز خدايى كه پروردگار ما و پروردگار نياكان ماست . معبودى نيست جز خدايى كه معبود است و يگانه ، و ما تسليم اوييم . معبودى نيست جز خدا . تنها او را بندگى مى كنيم و دين را يكسره از او مى دانيم ؛ هر چند مشركان خوش نداشته باشند . معبودى نيست جز خدا كه يگانه است ، يگانه است ، يگانه . وعده اش را تحقّق بخشيد ، بنده اش را يارى داد ، سپاهش را نيرومند ساخت و يك تنه ، گروه ها[ى مشرك] را درهم شكست . پس او راست پادشاهى و او راست ستايش ، و او بر هر چيزى تواناست.
بار خدايا ! تو نور آسمان ها و زمين و همه آسمانيان و زمينيانى ، پس تو راست ستايش . تو برپادارنده آسمان ها و زمين و همه آسمانيان و زمينيانى ، پس تو راست ستايش ... .
تويى معبود من ، معبودى جز تو نيست . بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بيامرز و به من رحم آور ، و توبه ام را بپذير كه تو توبه پذير و مهربانى.