عن الإمام الباقر عليه السلام: دَولَتُنا آخِرُ الدُّوَلِ، ولَم يَبقَ أهلُ بَيتٍ لَهُم دَولَةٌ إلّا مَلَكوا قَبلَنا، لِئَلّا يَقولوا إذا رَأَوا سيرَتَنا: إذا مَلَكنا سِرنا مِثلَ سِيرَةِ هؤُلاءِ! وهُوَ قَولُ اللّهِ عَزَّوجَلَّ:«وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقينَ»[۱][۲].
[۳]
دولت ما آخرين دولت است و هيچ خانداني داراى حكومتى باقى نمى ماند، مگر اين كه قبل از ما، به حكومت مىرسد تا اين كه وقتى شيوه حكومت ما را ديدند نگويند: اگر ما به حكومت مىرسيديم، به همين شيوه رفتار مىكرديم! و اين فرموده خداى عز و جل است كه: «و عاقبت، از آنِ پرهيزگاران است»
اين روايت نشان مي دهد آن حکومتي که مي تواند بطور کامل و جامع اسلام ناب را پياده نمايد حکومت اهل بيت عليهم السلام است. حکومتي که در رأسش امام معصوم باشد و ديگر دولت ها اينگونه امکان عملي براي اجراي کامل احکام و ارزش هاي ديني ندارند. البته اين سخن بدین معنا نيست که تا قبل از حکومت بايد دست روي دست گذاشت و کاري براي اجراي ارزش هاي ديني انجام نداد. معناي اين حديث اين است که پیاده کردن کامل اسلام ناب در قرآن وعده داده شده است تنها با حکومت معصوم که تحقق مي يابد و به تعبیر دیگر همه مي آيند و يک دوره امتحان مي دهند و نمي توانند آنطور که بايد اسلام را به طور کامل پياده کنند.
[۳]اهل بيت عليهم السلام در قرآن و حديث، ج۲،ص۷۷۶ به نقل از الغيبة للطوسيّ: ۴۷۲/ ۴۹۳ عن أبي صادق كيسان بن كليب، روضة الواعظين: ۲۹۱.
