۱۷۰۳.امام صادق عليه السلام :درشگفتم از كسى كه دنيا و زيور آن را مى خواهد ، چگونه به اين سخن خداوند متعال پناه نمى برَد : «هر چه خدا بخواهد! نيرويى جز به يارى خدا نيست» ؟ چرا كه مى شنوم خداوند عز و جل در دنباله آن مى فرمايد : «اگر مرا از نظر مال و فرزند ، كمتر از خود مى بينى . باشد كه پروردگارم بهتر از باغ تو به من دهد» تا آخر آيه ، تعبير «باشد» ، دلالت بر قطعيّت دارد .
۱۷۰۴.تفسير القمى :اين سخن خداوند متعال : «و براى ايشان ، آن دو مرد را نمونه بياور كه به يكى از آنها ، دو باغ انگور داديم و پيرامون آن دو باغ را با درختان خرما پوشانديم و ميان آن دو را كشتزارى قرار داديم» . فرمود : «در باره مردى فرود آمد كه به فرموده خداوند عز و جل ، داراى دو باغ بزرگ پهناور و پُر ميوه بود كه در آنها ، نخلستان و كشتزارى وجود داشت . آن مرد را همسايه نيازمندى بود. صاحب آن باغ ها بر آن مرد نيازمند ، فخر فروخت . گفت : «مال من ، از تو بيشتر است و از حيث افراد ، از تو نيرومندترم . و داخل باغ خود شد» و گفت : «گمان نمى كنم كه اين نعمت ، هرگز زوال پذيرد و گمان نمى كنم كه رستاخيز ، بر پا شود ، و اگر هم به سوى پروردگارم باز گردانده شوم، قطعا بهتر ازاين را در بازگشت، خواهم يافت» .
مرد نيازمند به او گفت : آيا به آن كسى كه تو را از خاك ، سپس از نطفه آفريد ، آن گاه ، تو را به صورت مردى درآورد ، كافر شدى؟ امّا من [مى گويم :] اوست خدا ، پروردگار من ، و هيچ كس را با پروردگارم شريك نمى گردانم» .
سپس ، مرد نيازمند به آن مرد توانگر گفت : «چرا آن گاه كه به باغت درآمدى ، نگفتى : آنچه خدا بخواهد! نيرويى جز به يارى خدا نيست ، اگر مرا از حيث مال و فرزند ، كمتر از خود مى بينى؟» .
مرد نيازمند ادامه داد : «اميد است كه پروردگارم بهتر از باغ تو به من دهد و بر آن [باغ تو] آفتى از آسمان بفرستد تا به زمين هموار و لغزنده، تبديل شود» ، يعنى بسوزد، «يا آب آن [در زمين] فروكش كند تا هرگز نتوانى آن را به دست آورى» .
پس آنچه نيازمند ، آن شب در باره باغ او گفته بود ، به وقوع پيوست . صبحگاهان ، مرد توانگر «براى [از كف دادن ]آنچه در آن باغ ، هزينه كرده بود دست هايش را بر هم مى زد ، در حالى كه داربست هاى آن ، فرو ريخته بود ، و مى گفت : اى كاش ، هيچ كس را شريك پروردگارم نمى ساختم! و او را در برابر خدا ، گروهى نبود تا يارى اش كنند و توانى نداشت كه خود را يارى كند ؟» . اين است كيفر سركشى .
