۱۷۷۳.امام صادق عليه السلام :هر كس به تنهايى سفر كرد ، بگويد : هر چه خدا خواهد! هيچ نيرويى نيست ، جز به يارى خدا . بار خدايا! انيسِ بى كسى من باش و بر تنهايى ام كمك فرما و مرا به سلامت ، باز گردان » .

۱۷۷۴.امام رضا عليه السلام :پدرم [امام كاظم عليه السلام ] هرگاه از خانه اش خارج مى شد ، مى گفت : «به نام خداى مهرگسترِ مهربان . به نيرو و توان خدا ، خارج شدم ، نه به نيرو و توان خود ، كه به نيرو و توان تو ـ اى پروردگار من ـ ، در جستجوى روزى تو . پس آن را به سلامت ، به من برسان» .

۱۷۷۵.امام رضا عليه السلام :هرگاه از خانه ات خارج شدى ، در سفر باشد يا غير سفر ، بگو : «به نام خدا . به خدا ايمان دارم و به خدا توكّل مى كنم . هر چه خدا خواهد! هيچ نيرو و توانى نيست ، جز به يارى خدا» ، پس [هر كس چنين گويد و] شياطين به او برخورند ، بر مى گردند و فرشتگان ، بر چهره آنها مى زنند و مى گويند : چه راه تسلّطى است شما را بر او ، در صورتى كه نام خدا را برده و به او ايمان آورده و بر او توكّل كرده و گفته است : «هر چه خدا خواهد! هيچ نيرو و توانى نيست ، جز به يارى خدا»؟

۱۷۷۳.الإمام الصادق عليه السلام :مَن يَخرُجُ في سَفَرٍ وَحدَهُ فَليَقُل : ما شاءَ اللّهُ ، لا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ ، اللّهُمَّ آنِس وَحشَتي ، وأعِنّي عَلى وَحدَتي ، وأدِّ غَيبَتي ^۱ . ^۲

۱۷۷۴.الإمام الرضا عليه السلام :كانَ أبي عليه السلام إذا خَرَجَ مِن مَنزِلِهِ قالَ : بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ، خَرَجتُ بِحَولِ اللّهِ وقُوَّتِهِ لا بِحَولٍ مِنّي ^۳ ولا قُوَّتي ، بَل بِحَولِكَ وقُوَّتِكَ يا رَبِّ ، مُتَعَرِّضا لِرِزقِكَ ، فَأتِني بِهِ في عافِيَةٍ . ^۴

۱۷۷۵.عنه عليه السلام :إذا خَرَجتَ مِن مَنزِلِكَ في سَفَرٍ أو حَضَرٍ ، فَقُل : «بِاسمِ اللّهِ ، آمَنتُ بِاللّهِ ، تَوَكَّلتُ عَلَى اللّهِ ، ما شاءَ اللّهُ ، لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ» ، فَتَلَقّاهُ ^۵ الشَّياطينُ فَتَنصَرِفُ ، وتَضرِبُ المَلائِكَةُ وُجوهَها ، وتَقولُ : ما سَبيلُكُم عَلَيهِ وقَد سَمَّى اللّهَ ، وآمَنَ بِهِ ، وتَوَكَّلَ عَلَيهِ ، وقالَ : ما شاءَ اللّهُ ، لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ ؟ ^۶