۱۸۰۶.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان عليه السلام فرمود : اگر خدا خواهد را در سوگند ، بايد گفت ، هر زمان كه شخص يادش بيايد ؛ اگر چه پس از چهل روز باشد» .
سپس اين آيه را تلاوت فرمود : «و پروردگارت را ياد كن ، هرگاه فراموش كردى» » .

۱۸۰۷.امام صادق عليه السلامـ در باره اين سخن خداى متعال :«و زنهار! در باره چيزى مگو كه : «فردا ، آن را انجام خواهم داد» مگر با «اگر خدا خواهد» و پروردگارت را ياد كن ، هرگاه فراموش كردى»ـ: [مقصود ، اين است] كه بگويى «اگر» ، هر چند بعد از چهل روز . پس هرگاه بنده فراموش كند كه در سوگندش اگر خدا خواهد بگويد ، حتّى اگر چهل روز از سوگندش بگذرد ، بايد آن را بگويد .

۱۸۰۸.امام صادق عليه السلام :«اگر خدا خواهد» را ، بعد از چهل روز و حتّى يك سال مى توان گفت .

۱۸۰۶.الإمام الصادق عليه السلام :قالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام : الاِستِثناءُ فِي اليَمينِ مَتى ما ذَكَرَ وإن كانَ بَعدَ أربَعينَ صَباحا ، ثُمَّ تَلا هذِهِ الآيَةَ : «وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ» . ^۱

۱۸۰۷.عنه عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«وَ لَا تَقُولَنَّ لِشَىْ ءٍ إِنِّى فَاعِلٌ ذَ لِكَ غَدًا * إِلَا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ»ـ: أن تَقُولَ : «إلّا» مِن بَعدِ الأَربَعينَ ، فَلِلعَبدِ الاِستِثناءُ فِي اليَمينِ ما بَينَهُ وبَينَ الأَربَعينَ يَوما إذا نَسِيَ . ^۲

۱۸۰۸.عنه عليه السلام :الاِستِثناءُ جائِزٌ بَعدَ أربَعينَ يَوما ، أو بَعدَ السَّنَةِ . ^۳