۱۸۵۲.امام صادق عليه السلامـ در دعا ـ: بار خدايا! از تو خير مى طلبم كه تو مى دانى ، و از تو قدرت مى طلبم كه تو قدرت دارى ، و از فضل تو درخواستت مى كنم ، و در همه كارهايم به تو پناه مى آورم ، و از هر نيرو و توانى برائت مى جويم ، جز به يارى تو ، و به تو توكّل مى كنم ، كه تو مرا بسنده اى و نيكو كارسازى هستى .
۱۸۵۳.امام صادق عليه السلامـ در دعا ـ: سَروَر من! گريزنده ، به سوى تو مى گريزد و خواهنده ، از تو درخواست مى كند و بخشايش طلب توبه گر ، به بزرگوارى تو تكيه مى كند .
۱۸۵۴.امام صادق عليه السلامـ در يكى از حِرزهايش ـ: بار خدايا! از تو درخواست مى كنم ، اى رسنده به گريزندگان و اى پناه بيمناكان! ... .
۱۸۵۵.امام كاظم عليه السلامـ در دعاى قنوت ـ: ستم ديده ما ، به تو پناه مى آورد و شكست خورده ما ، بر تو توكّل مى كند و به سوى تو باز مى آيد ، وهرگاه كمك كننده تنهايش گذارد ، از تو كمك مى طلبد و هرگاه ياريگر ، از يارى او باز ايستد ، از تو يارى مى جويد و هر گاه از درگاه ها رانده شود ، به درگاه تو پناهنده مى شود و هرگاه درهاى اميد به روى او بسته گردد ، درِ خانه تو را مى كوبد و هرگاه شاهان بى خبر [از تو] به او بار ندهند ، خود را به تو مى رساند .
۱۸۵۶.امام كاظم عليه السلامـ در دعاى قنوت ـ: اى پناهگاه ترسايان ، و مأمن وحشت زدگانِ بى قرار ، و اميد اميدواران ، و پناهگاه لابه كنندگان !
