۱۸۵۷.امام كاظم عليه السلامـ از دعاى ايشان در ساعت هفتم روز ـ: اى كسى كه درماندگان ، او را مى خوانند و بيمناكان ، به او پناه برند و مؤمنان ، از او درخواست كنند و سپاس گزاران ، او را بندگى كنند و اهل اخلاص ، او را مى ستايند .
ج ـ پناهى جز خدا نيست
قرآن
«و بر آن سه تن كه بر جاى مانده بودند [و قبول توبه شان به تعويق افتاد ] تا آن جا كه زمين با همه فراخى اش بر آنان تنگ گرديد و از خود به تنگ آمدند و دانستند كه پناهى از خدا ، جز به خود او نيست . پس خدا به آنان [توفيق] توبه داد تا توبه كنند . بى ترديد ، خداوند توبه پذير مهربان است» .
«پيش از آن كه روزى فرا رسد كه آن را از جانب خدا برگشتى نباشد ، پروردگارتان را اجابت كنيد . آن روز ، نه براى شما پناهى ، و نه برايتان [مجال] انكارى هست» .
حديث
۱۸۵۸.امام صادق عليه السلام :از اندرزهاى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به عيسى بن مريم عليه السلام اين بود كه به او فرمود : « ... اى عيسى! تو با فرمان [و اجازه من] مسيح ۱ هستى و با اجازه من ، از گِل به صورت پرنده مى آفرينى و با سخن من است كه مُردگان را زنده مى سازى . پس به من اميدوار باش و از من بترس ؛ زيرا كه تو هرگز گريزى از من ، جز به سوى خود من نمى يايى» .
