۱۸۶۴.امام على عليه السلامـ در تفسير «گواهى مى دهم كه معبودى جز خدا نيست» ـ:[يعنى] گواهى مى دهم كه از خداوند ، گريزى ، جز به خود او نيست ، و جز به يارى خدا ، از گزند هر گزندرسانى و فتنه هر فتنه گرى نمى توان رَهيد .
۱۸۶۵.امام على عليه السلام :آيا هيچ گريزى يا نجاتى يا پناهگاهى يا ملجأى يا فرارى يا بازگشتى [از عذاب الهى ]هست؟!
۱۸۶۶.امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! اگر مرا گريزگاهى (/گريزى) بود ، مى گريختم ، و اگر مى توانستم به آسمان بروم يا در زمين ، راهى مى يافتم ، آن راه را مى پيمودم ؛ امّا مرا گريزى و پناهى و نجاتى و مأوايى از [عذاب] تو ، جز به درگاه خود تو نيست .
د ـ زيانكار شدن آن كه از غير خدا پناه جويد
قرآن
«و مردانى از آدميان ، به مردانى از جن پناه مى بردند و بر سركشى آنها مى افزودند» .
حديث
۱۸۶۷.امام صادق عليه السلامـ در دعاى قنوتش ـ: اى مأمن ترسان ، و پناه ستم ديده غمناك ، و سپرِ پناهنده ، و ياور حمايت خواه! نوميد شد آن كه به غير تو تكيه كرد ، و زيان كرد آن كه به كسى جز تو پناه بُرد .
