۱۸۷۷.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله حسن و حسين عليهماالسلام را با اين جملات ، تعويذ كرد : «شما دو تن را در پناه كلمات تامّ خدا و همه نام هاى نيكوى او درآوردم ، از گزند هر گزنده و خزنده زهردارى ، و از گزند هر چشمِ بدى ، و از گزند هر حسودى ، آن گاه كه حسادت ورزد .
پيامبر صلى الله عليه و آله سپس رو به ما كرد و فرمود : «ابراهيم عليه السلام اين چنين اسماعيل و اسحاق عليهماالسلام را تعويذ مى كرد» .
۱۸۷۸.امام على عليه السلامـ در يكى از سخنرانى هايش ـ: پناه مى بريم به پروردگار توانا ، از شرّ هر فرجامى! ... پناه بردم به پروردگار مهربان ، از شرّ هر رانده شده اى [از درگاه الهى] !
۱۸۷۹.امام زين العابدين عليه السلامـ دريكى از دعاهايش ـ: ... معبود من! اگر اين ، از خشم و ناخشنودى تو بر من باشد ، پس من از خشم تو به بردبارى ات پناه مى برم .
۱۸۸۰.امام صادق عليه السلام :بار خدايا! اين ، جايگاه كسى است كه به تو پناهنده گشته و به بخشايش تو ، پناه آورده است و از عزّت جلال تو ، حمايت مى طلبد . نشانه هاى قدرت تو را ديده است . پس تو نيز نشانه هاى مهربانى ات را به او بنمايان .
۱۸۸۱.امام صادق عليه السلامـ به ابو بصير ـ: بگو : «پناه مى برم به عزّت خدا! پناه مى برم به توانايى خدا! پناه مى برم به شكوه خدا! پناه مى برم به بزرگى خدا! پناه مى برم به گذشت خدا! پناه مى برم به آمرزش خدا! پناه مى برم به مِهر خدا! پناه مى برم به سلطنت خدايى كه بر هر چيزى چيره و تواناست! پناه مى برم به بزرگوارى خدا! پناه مى برم به تمامى خدا ، از شرّ هر گردنكشِ خودكامه ، و هر شيطان متمرّد ، و از شرّ هر نزديك [و خويشى] يا دور [و بيگانه اى] يا ناتوانى يا نيرومندى ، و از گزند گزندگان و خزندگان و همگان ، و از گزند هر جنبنده اى كوچك يا بزرگ ، در شب يا روز ، و از گزند نابه كاران عرب و غير عرب ، و از گزند نابه كاران جنّ و اِنس!» .
