۱۹۰۲.امام على عليه السلامـ در دعايى براى هنگام سختى ها و هجوم حوادث ـ: كسى كه به دژِ يارى خواهى از تو پناه آورَد ، بلاهاى ناگهانى ، او را در هم نمى كوبند .

۱۹۰۳.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعايى در موقوف (عرفات) ـ:اى ... پشتيبان پناهندگان ، و حامى حمايت خواهان ، و تعقيب كننده پيمان شكنان !

۱۹۰۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـ: اى آن كه گم راهانْ سوى او شدند و او را راه نما يافتند ، بيمناكانْ آهنگ كوى او كردند و او را قلعه استوار يافتند و بازگشتگان ، به او پناه بردند و او را پناهگاه يافتند!

۱۹۰۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا براى دفع نيرنگ دشمنان ـ:تو را خواندم ـ اى معبود من! ـ و از تو يارى خواستم ، و اطمينان داشتم كه زود اجابت مى كنى و دانستم كه هر كس به سايه حمايت تو پناه آورَد ، به او ستم نخواهد شد و آن كه به دژِ يارى خواهى از تو پناه برَد ، هراسى به او راه نخواهد يافت ، پس به قدرت خود ، مرا از آسيب او (دشمن) مصون داشتى .

۱۹۰۶.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـ: آقاى من! ... مى دانم كه تو پناهندگان به درگاهت را به غير خود وا نمى گذارى ، و اميدواران به حسن بخششت را از فزونى هاى احسانت بى بهره نمى دارى .

۱۹۰۲.عنه عليه السلامـ مِن دُعاءٍ لَهُ عليه السلام عِندَ الشَّدائِدِ ونُزولِ الحَوادِثِ ـ: لا تَقرَعُ ^۱ القَوارِعُ ^۲ مَن لَجَأَ إلى مَعقِلِ ^۳ الاِنتِصارِ بِكَ . ^۴

۱۹۰۳.الإمام زين العابدين عليه السلامـ مِن دُعائِهِ عليه السلام فِي المَوقِفِ ـ: يا ... ظَهرَ اللّاجِئينَ ، وجارَ المُستَجيرينَ ، وطالِبَ الغادِرينَ . ^۵

۱۹۰۴.عنه عليه السلامـ في دُعاءٍ لَهُ ـ: يا مَن قَصَدَهُ الضّالّونَ فَأَصابوهُ مُرِشدا ، وأمَّهُ الخائِفونَ فَوَجَدوهُ مَعقِلاً ، ولَجَأَ إلَيهِ العائِدونَ ^۶ فَوَجَدوهُ مَوئِلاً ^۷ . ^۸

۱۹۰۵.عنه عليه السلامـ مِن دُعاءٍ لَهُ في دَفعِ كَيدِ الأَعداءِ ـ: نادَيتُكَ ـ يا إلهي ـ مُستَغيثا بِكَ ، واثِقا بِسُرعَةِ إجابَتِكَ ، عالِما أنَّهُ لا يُضطَهَدُ مَن أوى إلى ظِلِّ كَنَفِكَ ^۹ ، ولا يَفزَعُ مَن لَجَأَ إلى مَعقِلِ انتِصارِكَ ، فَحَصَّنتَني مِن بَأسِهِ بِقُدرَتِكَ . ^۱۰

۱۹۰۶.عنه عليه السلامـ في مُناجاةٍ لَهُ ـ: سَيِّدي ... أعلَمُ أنَّكَ لا تَكِلُ اللّاجينَ إلَيكَ إلى غَيرِكَ ، ولا تُخلِي الرّاجينَ لِحُسنِ تَطَوُّلِكَ مِن نَوافِلِ بِرِّكَ . ^۱۱