۱۹۱۰.امام هادى عليه السلامـ در قنوتش ـ: تو ـ خداوندا ـ در كمين نيرنگبازانى ، و خدايا! با آن كه مهلت مى دهى ، [آنان را ]رها نمى كنى . آن كه به تو پناه آورَد ، در امان است . آن كه به تو علاقه داشته باشد ، سود مى بَرد و آن كه ـ خدايا ـ آهنگ درگاه تو كند ، در سلامت است.
۱۹۱۱.امام هادى عليه السلامـ در قنوتش ـ: اى كسى كه درماندگان ، او را خواندند و پاسخشان داد و بيمناكان ، به او پناه بردند و در امانشان داشت .
3 / 2
بهره مند شدن از رحمت خدا
۱۹۱۲.امام على عليه السلام :معبودى نيست جز خدايى كه سپاس گزارِ فرمان بردار خويش است و به آن كه بدو شرك ورزد ، فرصت مى دهد و به آن كه او را در حال دورى اش بخواند ، نزديك است ، و به آن كه به سايه او پناه برد و به ريسمان او چنگ زند ، دلسوز و مهربان است .
۱۹۱۳.امام على عليه السلام :معبود من! آن كه به تو شناخته شود ، ناشناخته نيست و آن كه به تو پناه برد ، بى يارى نمى ماند و آن كه تو به او روى آورى ، ملال آور نباشد . معبود من! آن كه به واسطه تو ، ره پويد ، در روشنايى حركت مى كند و آن كه به تو پناه آورَد ، در پناه است ، و من به تو پناه آوردم ـ اى معبود من! ـ ، پس اميد مرا به رحمتت ، نوميد مگردان و مرا از مهرورزى ات محروم مساز .
