۱۹۵۷.صحيح مسلمـ به نقل از ابو هُرَيره ـ: مردى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! ديشب كژدمى مرا نيش زد و بيچاره ام كرد!
پيامبر خدا فرمود : اگر زمانى كه شب را آغاز كردى ، گفته بودى : «به كلمات تامّ خدا پناه مى برم از گزند آنچه آفريده است» ، به تو گزندى نمى زد .

۱۹۵۸.امام على عليه السلام :هر گاه به درنده اى برخوردى ، بگو : «به خداوند دانيال و چاه، ^۱ پناه مى برم از گزند هر شير ژيانى» .

۱۹۵۹.امام صادق عليه السلام :عدّه اى نزد پيامبر خدا آمدند و از گزند رسانىِ كژدم ها به خود ، شكايت كردند . ايشان فرمود : هر صبح و شام ، هفت مرتبه بگوييد : «به همه كلمات تامّ خدا كه هيچ نيكوكار و بدكارى از حيطه آنها برون نيست ، خدايى كه هر كس به او پناه ببرد ، امانش باطل شدنى نيست ، پناه مى برم از گزند آنچه آفريد ، و از شرّ آنچه پديد آورد ، و از شرّ شيطان و دام هاى او ، و از شرّ هر جنبنده اى كه مهار آن در دست خداست . راستى كه پروردگار من ، بر راهى راست است» .

۱۹۵۷.صحيح مسلم عن أبي هريرة :جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ ، ما لَقيتُ مِن عَقرَبٍ لَدَغَتنِي البارِحَةَ !
قالَ صلى الله عليه و آله : أما لَو قُلتَ حينَ أمسَيتَ : «أعوذُ بِكَلِماتِ اللّهِ التّامّاتِ مِن شَرِّ ما خَلَقَ» لَم تَضُرَّكَ . ^۱

۱۹۵۸.الإمام عليّ عليه السلام :إذا لَقيتَ السَّبُعَ فَقُل : أعوذُ بِرَبِّ دانيالَ ^۲ وَالجُبِّ ، مِن شَرِّ كُلِّ أسَدٍ مُستَأسِدٍ ^۳ . ^۴

۱۹۵۹.الإمام الصادق عليه السلام :أتى رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَومٌ يَشكونَ العَقارِبَ وما يَلقَونَ مِنها ، فَقالَ : قولوا إذا أصبَحتُم وإذا أمسَيتُم : «أعوذُ بِكَلِماتِ اللّهِ التّامّاتِ كُلِّهَا ، الَّتي لا يُجاوِزُهُنَّ بَرٌّ ولا فاجِرٌ ، الَّذي لا يُخفَرُ ^۵ جارُهُ ، مِن شَرِّ ما ذَرَأَ ، ومِن شَرِّ ما بَرَأَ ، ومِن شَرِّ الشَّيطانِ وشَرَكِهِ ، ومِن شَرِّ كُلِّ دابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِناصِيَتِها ، إنَّ رَبّي عَلى صِراطٍ مُستَقيمٍ» سَبعَ مَرّاتٍ . ^۶