۱۹۶۰.امام باقر عليه السلام :خودت را از گزندگان ، در پناه اين كلمات درآور : «به نام خداى مهر گستر مهربان . به نام خدا و به يارى خدا . محمّد فرستاده خداست . به عزّت خدا پناه مى برم ، به توانايىِ خدا بر هر چيز كه بخواهد ، پناه مى برم از گزند هر گزنده اى كه در شب و روز مى خزد . راستى كه پروردگار من ، بر راهى راست است» .
۱۹۶۱.امام باقر عليه السلام :هر كس اين جملات را بگويد ، من تضمين مى دهم كه ديگر هيچ كژدم و گزنده اى تا صبح ، به او آسيبى نرساند : «به كلمات تامّ خدا كه هيچ نيكوكار و بدكارى از حيطه آنها بيرون نيست ، پناه مى برم از گزند آنچه آفريد و از گزند آنچه پديد آورد ، و از گزند هر جنبنده اى كه مهار آن در دست خداست . راستى كه پروردگار من ، بر راهى راست است» .
۱۹۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شبى كه به آسمان برده شدم ، چون به آسمان هفتم رسيدم ... ندا آمد كه : اى محمّد! ... هر كس كه از آنچه در روى زمين است ، از درنده و خزنده ، مى ترسد ، در آن مكانى كه بيمِ بودنِ آن چيز را دارد ، بگويد : «اى آن كه آنچه را در سرتاسر زمين است ، به علم خويش پديد آورد! همه موجوداتى كه آفريده اى ، به علم تو پديد آمده اند . تو بر آنچه پديد آورده اى ، تسلّط دارى . تو را بر هر آنچه غير توست ، تسلّطى قهرآميز است . اى چيرگى ناپذير ، اى مغلوب ناشدنى ! به تو و به توانايىِ تو بر هر چيز ، پناه مى برم از هر چيزى كه آسيب مى رساند ، از درنده و گزنده و ديگر جانوران مهاجم . اى خدايى كه با آفرينندگىِ خويش ، اين موجودات را آفريده اى! آنها را از من دور بدار و مانعشان شو و بر من مسلّطشان مگردان ، و مرا از گزند و آسيب آنها به سلامت دار . اى خدا ، اى صاحب علم شگرف! به نگهدارىِ خود ، مرا از آنچه مى ترسم ، محافظت فرما ، اى مهربان!» . هر گاه اين جملات را بگويد ، جانوران مرئى و نامرئىِ زمين به او گزندى نخواهند رساند .
