۱۹۶۸.امام باقر عليه السلام :هر كس كه صبحْ هنگام بگويد : «بار خدايا! در زنهار و پناه تو ، صبح خويش را مى آغازم . بار خدايا! دينم و خودم و دنيايم و آخرتم و خانواده ام و اموالم را به تو سپردم . به تو پناه مى آورم ـ اى بزرگ! ـ از گزند همه آفريدگانت ، و به تو پناه مى آورم از گزند هر آنچه ابليس و لشكريانش وسوسه مى كنند» ، هر گاه اين كلمات را بگويد ، در آن روز ، هيچ چيز به او گزندى نمى رساند و چنانچه در آغاز شب اين كلمات را بگويد ، در آن شب ، هيچ چيز به او آسيبى نخواهد رساند ، إن شاء اللّه .
3 / 13
رهيدن از آتش
۱۹۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداى تعالى مى فرمايد : «در دفتر بنده ام بنگريد . پس هر كس را ديديد كه بهشت را از من تقاضا كرده است ، آن را به او مى دهم و هر كس كه از آتش به من پناه آورده باشد ، او را پناه مى دهم» .
۱۹۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى نيست كه روزى هفت بار بگويد : «بهشت را از خدا مى خواهم و از آتش به او پناه مى برم» ، مگر آن كه آتش مى گويد : اى پروردگار من! او را از من در پناه خويش در آور .
ر . ك : ص 385 (چيزهايى كه بايد از آنها به خدا پناه برد / عذاب آتش) .