۱۹۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شيطان نزد يكى از شما مى آيد و [وسوسه كنان] مى گويد : «فلان چيز را كه آفريد؟ همان چيز را كه آفريد؟». تا اين كه مى گويد : «پروردگارت را چه كسى آفريد؟». هر گاه به اين جا رسيد ، [آن شخص ]به خدا پناه ببرد و ديگر ادامه ندهد .
۱۹۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به زودى ، مردم از يكديگر پرسش مى كنند ، تا آن كه گوينده اى از ايشان مى گويد : «جهان آفرينش را خدا آفريد ، خدا را چه كسى آفريد؟». هر گاه اين را گفتند ، شما بگوييد : «خدا يكى است ؛ خدايى كه بى نياز است ؛ نه زاده است و نه زاده شده است و هيچ كس همتاى او نيست» . سپس سه بار از سمت چپ خود ، آب دهان بيندازيد و از شيطان به خدا پناه ببريد .
۱۹۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شيطان به آدمى القا مى كند و فرشته نيز القا مى كند . القاى شيطان ، وعده دادن [و وسوسه كردن] به بدى و تكذيب حق است و القاى فرشته ، وعده دادن [و راه نمايى كردن] به خوبى و تصديق حق است . پس هر كس اين [دومى ]را احساس كرد ، بداند كه آن از جانب خداست و خداوند را سپاس و ستايش بگويد ، و هر كس آن ديگرى را احساس كرد ، از شيطانِ رانده شده به خدا پناه ببرد .
۱۹۷۹.امام على عليه السلام :گفتيم : اى پيامبر خدا! شخصى از ما روزه مى گيرد و نماز مى خواند ، و شيطان نزد او مى آيد و مى گويد : تو ريا كارى!
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : هر يك از شما در اين حالت بگويد : «[خدايا!] پناه مى برم به تو از اين كه دانسته ، چيزى را شريكت گردانم ، و براى آنچه ندانسته شريكت ساخته ام نيز ، از تو آمرزش مى خواهم» .
