4 / 5
نادانى
قرآن
«[خداوند] گفت : اى نوح! او (پسرت) از كسان تو نيست . او [داراى] كردارى ناشايسته است . پس چيزى را كه بدان علم ندارى ، از من مخواه . من به تو اندرز مى دهم كه مبادا از نادانان باشى» . نوح گفت : «اى پروردگار من! به تو پناه مى برم [از اين] كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم . و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى ، از زيانكاران خواهم بود» .
«و آن گاه كه موسى به قومش گفت : «خدا به شما دستور مى دهد كه ماده گاوى را سر ببريد» . آنان گفتند : «آيا ما را به ريشخند مى گيرى؟». گفت : «به خدا پناه مى برم [از اين] كه از نادانان باشم»» .
حديث
۲۰۰۲.سنن النسائىـ به نقل از اُمّ سَلَمه ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه از خانه اش خارج مى شد ، مى گفت : «به نام خدا . خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه بلغزم يا گم راه شوم يا ستم كنم يا به من ستم شود ، يا نادانى كنم يا با من به نادانى رفتار شود» .
۲۰۰۳.امام على عليه السلامـ در دعايى كه روز هرير در جنگ صفّين خواند ـ: بار خدايا! من ... به تو پناه مى برم از نادانى كردن و شوخى [ـِ بيجا] نمودن ، و از گفتار و كردار بد .
۲۰۰۴.امام على عليه السلام :معبود من! ... از نيروى خود ، به تو پناه مى برم و از گستاخى ام ، به تو پناهنده مى شوم و از نادانىِ خود ، از تو امان مى جويم و از گناه خويش ، به دستگيره هاى ريسمان هاى تو چنگ مى زنم .
