۲۰۰۵.امام على عليه السلام :اى پروردگار من! به تو پناه مى برم از اين كه نادانى را به جاى دانايى بخرم ـ چنان كه ديگران خريدند ـ ، يا سبكسرى را به جاى خردمندى .
۲۰۰۶.امام صادق عليه السلامـ در دعاى صبح و شام ـ: بار خدايا! به يارى تو ، روز را به شب و شب را به روز مى رسانيم ، و به كمك تو زنده ايم ، و به قدرت تو مى ميريم ، و به سوى تو حركت مى كنيم . به تو پناه مى برم از اين كه خوار شوم يا [كسى را] خوار گردانم ، يا گم راه شوم يا گم راه گردانم ، يا ستم كنم يا به من ستم شود ، يا نادانى كنم يا با من به نادانى رفتارشود .
۲۰۰۷.الكافىـ به نقل از عبد الرحمان بن سيابه ـ: امام صادق عليه السلام اين دعا را به من داد : «ستايش ، خدايى را كه صاحب ستايش و سزامند آن و پايانه و جايگاه آن است ... و [خدايا!] به تو پناه مى برم از اين كه نادانى را به جاى دانايى بخرم ، و تندى را به جاى بردبارى ، و ستم را به جاى دادگرى ، و بريدن از خويشان را به جاى نيكى به آنان ، و ناشكيبى را به جاى شكيبايى .
4 / 6
دانش بى سود
۲۰۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! دانشى سودمند از تو درخواست مى كنم و از دانشى كه سود نبخشد ، به تو پناه مى برم .
۲۰۰۹.مسند ابن حنبلـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا مى گفت : «بار خدايا! من از دانشى كه سود نبخشد و كردارى كه [به درگاه تو] بالا نرود و دلى كه خشوع نداشته باشد و سخنى كه شنيده نشود ، به تو پناه مى برم» .
۲۰۱۰.مصباح الشريعةـ در حديثى كه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «به خدا پناه مى بريم از دانشى كه سود نبخشد» و آن ، دانشى است كه با عملِ خالصانه ، در تضاد باشد . بدان كه : اندكِ دانش ، نياز به عملِ بسيار دارد ؛ زيرا دانشِ [آموخته شده در] يك ساعت ، صاحب خود را وا مى دارد كه در تمام عمرش آن را به كار بندد .
