۲۰۵۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از عايشه ـدر پاسخ به پرسش در باره دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله ـ : مى فرمود : «خدايا! من از شرّ كارهايى كه نفْسم كرده است ، به تو پناه مى برم» .
۲۰۵۱.امام على عليه السلام :بار خدايا! ... در اين هنگام ، از گناهِ بر باد دهنده اعمال ، به تو پناه مى برم .
۲۰۵۲.الكافىـ به نقل از ابو حمزه ثمالى ـ: امير مؤمنان در خطبه اش فرمود : «پناه مى برم به خدا از گناهانى كه مرگ را پيش مى افكنند» .
عبداللّه بن كوّاء يَشكُرى برخاست و گفت : اى امير مؤمنان! مگر گناهانى هم هست كه مرگ را پيش افكنند؟
فرمود : «واى بر تو! آرى ؛ بريدن از خويشان . خانواده اى هستند كه گرد هم مى آيند و به يكديگر كمك و يارى مى كنند و با اين كه اهل تقوا نيستند ، خداوند عز و جل آنها را روزى مى دهد و [در مقابل،] خانواده اى پراكنده اند و از يكديگر مى بُرند ، چنين خانواده اى را با آن كه پرهيزگارند ، خداوند [از روزىِ خود] محروم مى سازد» .
۲۰۵۳.الدعوات :امير مؤمنان هر گاه دارايىِ بيت المال را به مردم مى داد ، مى فرمود كه آن را جارو كنند ، سپس در بيت المال نماز مى خواند . آن گاه ، به دعا مى پرداخت و در دعايش مى گفت : «بار خدايا! به تو پناه مى برم از گناهى كه عمل را بر باد مى دهد . به تو پناه مى برم از گناهى كه كيفرها و عذاب ها را شتاب مى بخشد . به تو پناه مى برم از گناهى كه نعمت ها را ديگرگونه مى سازد . به تو پناه مى برم از گناهى كه مانع روزى مى شود . به تو پناه مى برم از گناهى كه مانع دعا مى شود . ۱ به تو پناه مى برم از گناهى كه مانع توبه مى شود . به تو پناه مى برم از گناهى كه پرده عصمت را مى درد . به تو پناه مى برم از گناهى كه پشيمانى مى آورد . و به تو پناه مى برم از گناهى كه بهره ها[ى الهى ]را [از رسيدن به شخص ]باز مى دارد» .
