۲۲۱۲.تهذيب الأحكامـ به نقل از حنّان بن سدير ـ: پشت سر امام صادق عليه السلام به نماز ايستادم . ايشان نخست با صداى بلند استعاذه گفت و سپس بلند گفت : «بسم اللّه الرحمن الرحيم» .
۲۲۱۳.تهذيب الأحكامـ به نقل از عثمان بن عيسى ، از سماعه ـ: از ايشان ۱ در باره مردى پرسيدم كه به نماز مى ايستد و فاتحة الكتاب را فراموش مى كند . فرمود : «بگويد : از شيطانِ رانده شده به خدا پناه مى برم ، كه خداوند ، شنواى داناست و سپس آن (فاتحة الكتاب) را بخواند» .
۲۲۱۴.امام مهدى عليه السلامـ در پاسخ حِميَرى كه در نامه اى از ايشان در باره خواندن «وجّهت وجهى للذى فطر السماوات ...» در نماز پرسيده بود ـ: همه آن ، واجب نيست ؛ بلكه سنّت مؤكّد در آن ـ كه به منزله اجماع است ـ و اختلافى در آن نيست ، اين است : «روى خويش نمودم به سوى آن كه آسمان ها و زمين را آفريد ، از سر يكتاپرستى و مسلمانى و تسليم ... . به خداى شنواى دانا پناه مى برم از شيطانِ رانده شده . به نام خداى مهرگستر مهربان» . سپس حمد را مى خوانى .
5 / 4
پس از هر نماز
۲۲۱۵.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو بكره ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله در پايان هر نماز مى گفت : «بار خدايا! از كفر و فقر و عذاب قبر ، به تو پناه مى برم» .
