۲۲۳۱.امام صادق عليه السلامـ در دعا به هنگام سفر براى زيارت امام حسين عليه السلام ـ: سواره بودى يا پياده ، بگو : «بار خدايا! از يورش هاى كيفرها و پيامدهاى عذاب و بلاى گم راهى و از اين كه با ناملايمات برخورد كنيم ، به تو پناه مى برم .
به تو پناه مى برم از در هم آميختگى [حق و باطل] و شبهه ، و از وسوسه شيطان و پيشامدهاى بد و گزند هر گزندرسانى ، و از گزند شياطين جن و انس ، و از گزند كسى كه با دوستان خدا به دشمنى برمى خيزد ، و از اين كه به من آسيبى رسانند يا آن كه سركشى كنند .
و پناه مى برم به تو از گزند جاسوسان ستمگران ، و از گزند هر گزندرسانى ، و [از ]دام ابليس و از اين كه با دست و زبان ، مانع خير شود» .
5 / 9
و هنگام اين چند كار
الف ـ سخنرانى
۲۲۳۲.الأمالى ، مفيدـ به نقل از جابر جعفى ، از امام باقر عليه السلام ، از جابر بن عبد اللّه انصارى ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله به جار زنى فرمود و او در ميان مردم صدا در داد . مردم ، گرد آمدند و پيامبر صلى الله عليه و آله بيرون آمد و بر منبر رفت . نخستين چيزى كه فرمود ، اين بود : «از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه مى برم . به نام خداى مهرگستر مهربان» .
