۲۲۳۳.امام على عليه السلامـ در خطبه اى بلند ـ: از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه مى برم . به نام خداى مهرگستر مهربان .
۲۲۳۴.امام على عليه السلامـ از خطبه نماز جمعه ايشان در كوفه و مدينه ـ: ستايش ، خداى را . او را مى ستايم و از او كمك مى خواهم و راه نمايى مى جويم و از گم راهى به خدا پناه مى برم ، كه هر كه را خدا راه نمايى كند ، كس نتواند گم راهش كند و هر كه را خدا گم راه گرداند ، كس نتواند به راهش آورد .
۲۲۳۵.امام على عليه السلامـ در خطبه نماز جمعه ـ: ستايش ، خداى را كه داراى توان و چيرگى ، و مهرورزى و بنده نوازى است . او را بر نعمت هاى پياپى اش ستايش مى گويم و از عذاب و كيفرها به او پناه مى برم .
۲۲۳۶.امام على عليه السلامـ در خطبه نماز جمعه ـ: راستى كه خوش ترين سخن و رساترين پند ، كتاب خداست . از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه مى برم ، كه خدا گشايشگر و داناست . به نام خداى مهرگستر مهربان . سپس بعد از [خواندنِ ]سوره حمد ، سوره «قل هو اللّه احد» يا «قل يا ايها الكافرون» يا ... را قرائت مى كرد .
۲۲۳۷.الكافىـ به نقل از عبد العظيم بن عبد اللّه ـ: از امام هادى عليه السلام شنيدم كه اين خطبه را مى خواند : « ... او را بر نعمت هايش مى ستايم ، و از كيفرهايش به او پناه مى برم ، و از خدا هدايت و راه نمايى مى جويم ، و از گم راهى و تباهى ، به او پناه مى برم» .