۲۲۴۵.امام صادق عليه السلام :من شاهد بودم كه پدرم هر گاه كسى را همسر مى داد يا خود ، همسر اختيار مى كرد ، مى گفت : «ستايش ، خدا را . او را مى ستاييم و از او كمك مى جوييم و آمرزش مى طلبيم ، و از بدى هاى خودمان به او پناه مى بريم . كسى كه خدا هدايتش كند ، هيچ كس نمى تواند گم راهش سازد ، و كسى كه خدا گم راهش گرداند ، هيچ كس نمى تواند به راهش آورد» .
ز ـ آميزش
۲۲۴۶.الكافىـ به نقل از حلبى ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : «هر گاه مرد با همسرش نزديكى كند و بيم آن داشته باشد كه شيطانْ شريك او شود ، بگويد : به نام خدا ، و از شيطان به خدا پناه ببرد» .
۲۲۴۷.تفسير العيّاشىـ به نقل از سليمان بن خالد ـ: به امام صادق عليه السلام گفتم : اين سخن خداى عز و جل : «و در دارايى ها و فرزندان ، شريك آنان بشو» به چه معناست؟
فرمود : «در آن هنگام بگو : پناه مى برم به خداى شنواى دانا از شيطانِ رانده شده » .
ح ـ زادن فرزند
قرآن
«و هنگامى را [ياد كن] كه زن عمران گفت : «پروردگارا! آنچه در شكم خود دارم ، نذر تو كردم تا آزادشده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد . پس ، از من بپذير ، كه تو شنواى دانايى» . پس چون فرزندش را بزاد ، گفت : «پروردگارا! من دختر زاده ام» و خدا به آنچه او زاييد ، داناتر بود «و پسر ، چون دختر نيست ، و نامش را مريم نهادم ، و او و فرزندانش را از شيطانِ رانده شده ، به تو پناه مى دهم»» .
