ل ـ رفتن به سفر
۲۲۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از دعاى ايشان در هنگامى كه آهنگ سفر داشت ـ: بار خدايا! از دشوارى هاى سفر ، و اندوه بازگشت (/ دل تنگى بازگشت) و روبه رو شدن با منظره ناخوش در خانواده و اموال ، به تو پناه مى برم . بار خدايا! زمين را برايمان در هم پيچ (راه را كوتاه نما) . و سفر را برايمان آسان گردان» .
۲۲۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ هر گاه مى خواست به سفرى برود ـ: بار خدايا! تو ، هم يار سفر هستى و هم جانشين [مسافر] در خانواده[اش] . بار خدايا! از [بدرفتارى با ]همسفران ۱ در سفر ، و افسردگى در بازگشت ، به تو پناه مى برم .
۲۲۶۱.امام على عليه السلامـ از گفتار ايشان در هنگامى كه آهنگ حركت به سوى شام كرد ـ: بار خدايا! از سختى سفر ، و ناراحتى در بازگشت ، و مواجه شدن با منظره ناخوشايند در زن و دارايى و فرزند ، به تو پناه مى برم .
بار خدايا! تو ، هم رفيق سفر هستى و هم جانشين در خانواده ، و جز تو ، كسى اين دو حالت را هم زمان ندارد ؛ زيرا آن كه جانشين است ، همراه نيست و آن كه همراه است ، جانشين نيست .
