۲۲۸۷.المعجم الكبيرـ به نقل از جندب بن عبد اللّه ـ: با پيامبر خدا به سفرى رفتيم . عدّه اى نزد ايشان آمدند و گفتند : اى پيامبر خدا! از نماز غافل گشتيم و نماز نخوانديم ، تا آن كه خورشيد طلوع كرد .
پيامبر خدا فرمود : «وضو سازيد و نماز بگزاريد» و سپس فرمود : «اين ، از غفلت نيست . اين ، كار شيطان است . هرگاه يكى از شما شب به بسترش رفت ، بگويد : به نام خدا . از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه مى برم » .
۲۲۸۸.امام على عليه السلام :هر گاه يكى از شما خواست بخوابد ، پيش از آن كه پهلويش را بر زمين نهد ، بگويد : «خودم و دينم را و زن و فرزندان و دارايى ام را و آخرين اعمالم را و آنچه را كه پروردگارم روزى ام كرده و به من داده است ، در پناه عزّت خدا و بزرگى خدا و اقتدار خدا و سلطنت خدا و مِهر خدا و رأفت خدا و آمرزش خدا و نيروى خدا و توانايى خدا و شُكوه خدا و سازندگى خدا و اركان خدا و جمع [كردن ]خدا ، و در پناه پيامبر خدا و در پناه توانا بودن خدا بر آنچه مى خواهد ، در مى آورم ، از گزند زهرداران ناكُشنده و كُشنده ، و از گزند جن و انس ، و از گزند هر آنچه بر روى زمين مى جنبد و آنچه از زمين بيرون مى آيد ، و از گزند هر آنچه از آسمانْ فرود مى آيد و آنچه به آسمانْ بالا مى رود ، و از گزند هر جانورى كه پيشانى (سرنوشت) آن ، در دست توست . به راستى كه پروردگار من ، بر راه راست است و او بر هر چيزى تواناست ، و هيچ نيرو و توانى نيست ، جز به يارى خداى والا و بزرگ» .
۲۲۸۹.كنز العمّالـ به نقل از عبيد اللّه جدلى ـ: على بن ابى طالب عليه السلام هر گاه به بسترش مى رفت ، هفت بار مى گفت : «به آن خدايى كه آسمان را از افتادن بر زمين نگه داشته است (مگر او خود اجازه اش دهد) ، پناه مى برم از شيطانِ رانده شده» .
