۱۶۱۶.كتاب من لا يحضره الفقيه :امير مؤمنان ، در عيد قربان ، خطبه خواند و گفت : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را! بزرگا خدا كه ما را هدايت فرمود! ستايش ، او را كه به ما نيكى نمود! ستايش ، خداى را براى روزى كردن دام هاى زبان بسته به ما» .
على عليه السلام هر گاه نماز ظهر عيد قربان را مى خواند ، تكبير را آغاز مى كرد و هنگام نماز صبح آخرين روز ايّام تشريق ، تكبير گفتن را قطع مى كرد . پس از هر نمازى ، تكبير مى گفت و مى گفت : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را!» .
و چون به نمازگاه مى رسيد ، جلو مى ايستاد و بدون گفتن اذان و اقامه ، نماز جماعت را بر پا مى داشت . پس از نماز بر منبر مى رفت و سخن خود را چنين آغاز مى كرد : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا ، بزرگا خدا به وزن عرشش و چندان كه خشنود شود! و به شمارِ قطرات باران و درياهايش ، براى او نيكوترين نام هاست . ستايش ، خداى را چندان كه خشنود شود . او ارجمند و آمرزگار است . بزرگا خدا كه بزرگ و با كبرياست! معبودى سربلند است ، مهربانى مهرورز است ، با آن كه [بر كيفر دادن و انتقام] تواناست ، مى بخشد و از رحمت او ، جز گم راهان ، كسى نوميد نمى شود!» . بزرگا خداى بزرگ! فراوان مى گويم كه معبودى جز او نيست . پاكا خدا كه مهرورز و تواناست!» .
۱۶۱۷.الكافىـ به نقل از زُراره ـ: از امام باقر عليه السلام در باره تكبير گفتن پس از نمازها در ايّام تشريق ۱ پرسيدم . فرمود : «در مِنا ، پس از پانزده نماز ، تكبير گفته مى شود و در ساير جاها پس از ده نماز . نخستين تكبير ، پس از نماز ظهر روز قربان است كه در آن مى گويد : بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را! بزرگا خدا كه ما را هدايت فرمود! بزرگا خدا براى روزى كردن دام هاى زبان بسته به ما!» .