۲۳۲۳.المعجم الكبيرـ به نقل از براء بن عازب ـ: پيامبر خدا هر صبح و شام مى گفت : «صبح كرديم ، در حالى كه پادشاهى ، از آنِ خداست و ستايش ، از آنِ خداست كه معبودى جز خدا نيست و يگانه است و بى انباز . بار خدايا! خوبىِ اين روز و خوبىِ پس از آن را از تو مى خواهيم و از بدى اين روز و بدى پس از آن ، به تو پناه مى بريم . بار خدايا! از تنبلى و بدىِ (عوارضِ) پيرى ، به تو پناه مى برم و از عذاب آتش ، به تو پناه مى آورم» .
۲۳۲۴.صحيح مسلمـ به نقل از عبد اللّه [بن مسعود] ـ:پيامبر خدا ، هر گاه شب هنگام مى رسيد ، مى فرمود : «به شب در آمديم ، در حالى كه پادشاهى ، از آنِ خداست . ستايش ، از آنِ خداست كه معبودى جز خدا نيست و يگانه است و بى انباز .
بار خدايا! خوبىِ اين شب و خوبىِ آنچه را در آن است ، از تو درخواست مى كنم و از بدى اين شب و بدى آنچه در آن است ، به تو پناه مى برم . بار خدايا! از سستى و پيرى ، و بدى سال خوردگى و فريبندگى دنيا و عذاب قبر ، به تو پناه مى آورم» .
۲۳۲۵.مسند أبى يعلىـ به نقل از اَ نَس ـ: پيامبر خدا هر صبح و شام ، اين دعاها را مى خواند : «بار خدايا! غافلگيرىِ خير را از تو درخواست مى كنم و از غافلگيرىِ شر ، به تو پناه مى برم» ؛ چرا كه بنده نمى داند چون صبح كرد يا به شب در آمد ، چه چيزى او را غافلگير خواهد كرد» .
۲۳۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايى كه هر صبح و شام گفته مى شود ـ: بار خدايا! ... به تو پناه مى بريم از شرّ نفعمان و از شرّ شيطانِ رانده شده و شريك شدنش [در اموال و اولادمان] ، و از اين كه مرتكب بدى نسبت به خود شويم ، يا آن (بدى) را به سوى مسلمانى بكشانيم .
