۲۳۳۲.امام صادق عليه السلام :هر صبحگاه و شبانگاه مى گويى : «بار خدايا! به كمك تو ، شب خود را آغاز مى كنيم و به كمك تو ، صبح خويش را آغاز مى كنيم ، و به كمك تو ، زندگى مى كنيم و به واسطه تو مى ميريم و به سوى تو ره سپاريم . به تو پناه مى برم از اين كه خوار شوم يا خوارم كنند ، گم راه شوم يا گم راهم كنند ، ستم كنم يا يا به من ستم شود و نادانى كنم يا به من نادانى [و جسارت] شود» .
۲۳۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايى كه هر صبحگاه خوانده مى شود ـ: به تو پناه مى برم ـ اى خدا ـ از اين كه ستم كنم يا بر من ستم شود ، تعدّى كنم يا بر من تعدّى شود ، و خطايى بر باد دهنده اعمال يا گناهى نابخشودنى مرتكب شوم .
ج ـ هر روز
۲۳۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر روز ، سه بار مى گويى : «بار خدايا! من به تو پناه مى برم كه دانسته شرك ورزم ، و از شرك ورزىِ ندانسته هم از تو آمرزش مى طلبم» .
۲۳۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر بنده اى كه روزى هفت مرتبه بگويد : «از خداوند ، بهشت مى طلبم و از آتش ، به او پناه مى برم» ، آتش مى گويد : پروردگارا! او را از من ، در پناه خويش دار .
