47
نهج الذكر (ع-ف) ج3

۱۶۱۶.كتاب من لا يحضره الفقيه :امير مؤمنان ، در عيد قربان ، خطبه خواند و گفت : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را! بزرگا خدا كه ما را هدايت فرمود! ستايش ، او را كه به ما نيكى نمود! ستايش ، خداى را براى روزى كردن دام هاى زبان بسته به ما» .
على عليه السلام هر گاه نماز ظهر عيد قربان را مى خواند ، تكبير را آغاز مى كرد و هنگام نماز صبح آخرين روز ايّام تشريق ، تكبير گفتن را قطع مى كرد . پس از هر نمازى ، تكبير مى گفت و مى گفت : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را!» .
و چون به نمازگاه مى رسيد ، جلو مى ايستاد و بدون گفتن اذان و اقامه ، نماز جماعت را بر پا مى داشت . پس از نماز بر منبر مى رفت و سخن خود را چنين آغاز مى كرد : «بزرگا خدا ، بزرگا خدا ، بزرگا خدا به وزن عرشش و چندان كه خشنود شود! و به شمارِ قطرات باران و درياهايش ، براى او نيكوترين نام هاست . ستايش ، خداى را چندان كه خشنود شود . او ارجمند و آمرزگار است . بزرگا خدا كه بزرگ و با كبرياست! معبودى سربلند است ، مهربانى مهرورز است ، با آن كه [بر كيفر دادن و انتقام] تواناست ، مى بخشد و از رحمت او ، جز گم راهان ، كسى نوميد نمى شود!» . بزرگا خداى بزرگ! فراوان مى گويم كه معبودى جز او نيست . پاكا خدا كه مهرورز و تواناست!» .

۱۶۱۷.الكافىـ به نقل از زُراره ـ: از امام باقر عليه السلام در باره تكبير گفتن پس از نمازها در ايّام تشريق ۱ پرسيدم . فرمود : «در مِنا ، پس از پانزده نماز ، تكبير گفته مى شود و در ساير جاها پس از ده نماز . نخستين تكبير ، پس از نماز ظهر روز قربان است كه در آن مى گويد : بزرگا خدا ، بزرگا خدا! معبودى جز خدا نيست . بزرگا خدا ، بزرگا خدا و ستايش ، خداى را! بزرگا خدا كه ما را هدايت فرمود! بزرگا خدا براى روزى كردن دام هاى زبان بسته به ما!» .

1.روزهاى مِنا ، شامل روزهاى يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذيحجّه .


نهج الذكر (ع-ف) ج3
46

۱۶۱۶.كتاب من لا يحضره الفقيه :خَطَبَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام في عيدِ الأَضحى ، فَقالَ : اللّهُ أكبَرُ اللّهُ أكبَرُ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ واللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ وللّهِِ الحَمدُ ، اللّهُ أكبَرُ عَلى ما هَدانا ، ولَهُ الشُّكرُ فيما أولانا ، وَالحَمدُ للّهِِ عَلى ما رَزَقَنا مِن بَهيمَةِ الأَنعامِ .
وكانَ عَليٌّ عليه السلام يَبدَأُ بِالتَّكبيرِ إذا صَلَّى الظُّهرَ مِن يَومِ النَّحرِ ، وكانَ يَقطَعُ التَّكبيرَ آخِرَ أيّامِ التَّشريقِ عِندَ الغَداةِ ، وكانَ يُكَبِّرُ في دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ فَيَقولُ : اللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ واللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ وللّهِِ الحَمدُ .
فَإِذَا انتَهى إلَى المُصَلّى تَقَدَّمَ فَصَلّى بِالنّاسِ بِغَيرِ أذانٍ ولا إقامَةٍ ، فَإِذا فَرَغَ مِنَ الصَّلاةِ صَعِدَ المِنبَرَ ، ثُمَّ بَدَأَ فَقالَ : اللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ زِنَةَ عَرشِهِ ورِضى نَفسِهِ ، وعَدَدَ قَطرِ سَمائِهِ وبِحارِهِ ، لَهُ الأَسماءُ الحُسنى ، وَالحَمدُ للّهِِ حَتّى يَرضى ، وهُوَ العَزيزُ الغَفورُ ، اللّهُ أكبَرُ كَبيرا مُتَكَبِّرا ، وإلها مُتَعَزِّزا ، ورَحيما مُتَحَنِّنا ، يَعفو بَعدَ القُدرَةِ ، ولا يَقنَطُ مِن رَحمَتِهِ إلَا الضّالّونَ ، اللّهُ أكبَرُ كَبيرا ، ولا إلهَ إلَا اللّهُ كثَيرا ، وسُبحانَ اللّهِ حَنّانا قَديرا . ۱

۱۶۱۷.الكافي عن زرارة :قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ عليه السلام : التَّكبيرُ في أيّامِ التَّشريقِ في دُبُرِ الصَّلَواتِ؟ فَقالَ : التَّكبيرُ بِمِنى في دُبُرِ خَمسَ عَشرَةَ ۲ صَلاةً ، وفي سائِرِ الأَمصارِ في دُبُرِ عَشرِ صَلَواتٍ ، وأوَّلُ التَّكبيرِ في دُبُرِ صَلاةِ الظُّهرِ يَومَ النَّحرِ ؛ يَقولُ فيهِ :
اللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ ، لا إلهَ إلَا اللّهُ وَاللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ وللّهِِ الحَمدُ ، اللّهُ أكبَرُ عَلى ما هَدانا ، اللّهُ أكبَرُ عَلى ما رَزَقَنا من بَهيمَةِ الأَنعامِ . ۳

1.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۵۱۷ ح ۱۴۸۳ وح۱۴۸۴ ، مصباح المتهجّد : ص ۶۶۲ ح ۷۳۰ عن عبد الرحمن بن جندب عن أبيه نحوه ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۹۹ ح ۴ .

2.في المصدر : «خمسة عشر» ، وما أثبتناه هو الصحيح كما في بحار الأنوار .

3.الكافي : ج ۴ ص ۵۱۶ ح ۲ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۱۳۹ ح ۳۱۳ وج ۵ ص ۲۶۹ ح ۹۲۱ ، الخصال : ص ۵۰۲ ح ۴ ، علل الشرايع : ص ۴۴۷ ح ۱ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۹۹ ص ۳۰۷ ح ۱۳ وح ۱۵ .

  • نام منبع :
    نهج الذكر (ع-ف) ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    افقی، رسول؛ شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1387
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 149743
صفحه از 599
پرینت  ارسال به