5 / 12
و اين چند مكان
الف ـ عرفات
۲۳۶۳.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا در عرفات ، وقوف كرد . خورشيد كه خواست غروب كند ، پيش از آن كه شتاب گيرد ، گفت : «بار خدايا ، من از فقر و از پراكندگى امور و از شرّ آنچه در شب و روز رخ مى دهد ، به تو پناه مى برم . امشب از ستم خويش ، به بخشش تو پناه مى برم . امشب از ترس خويش ، به امنيت تو پناه مى برم . امشب از خوارى خويش ، به عزّت تو پناه مى برم . امشب ، روى نيست شونده ام را به روى جاويدان تو پناه مى دهم . اى بهترين كسى كه از او درخواست مى شود! اى بخشنده ترين عطا كننده! مرا در پوشش رحمت خود قرار ده و جامه عافيتت را بر تن من بپوشان و گزند همه آفريدگانت را از من دور گردان» .
۲۳۶۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه در عرفات وقوف كردى ، خداى را بستاى و او را به يگانگى ياد كن و مجد و ثناى او بگو و صد مرتبه تكبير بگو و «قل هو اللّه احد» را صد بار بخوان و هر دعايى كه دوست داشتى ، براى خودت انتخاب كن و [در نيايش و عبادت] بكوش ؛ زيرا آن روز ، روز دعا و خواستن است ، و از شيطان به خدا پناه ببر ؛ زيرا شيطان در هيچ مكانى ، به اندازه آن مكان دوست ندارد كه از ياد خدا غافل گرداند .
