۲۴۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! به تو پناه مى برم از توانگرى اى كه مرا به سركشى وا دارد ، و از فقرى كه مرا به فراموشى [از تو و ياد تو] بكشاند ، و از هوسى كه مرا به تباهى اندازد ، و از كردارى كه رسوايم سازد ، و از همسايه اى كه مرا بيازارد .
۲۴۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! به تو پناه مى برم از هر عملى كه مرا ، خوار و رسوا گرداند . به تو پناه مى برم از هر دوستى كه مرا به تباهى كشانَد . به تو پناه مى برم از هر آرزويى كه مرا ، سرگرم [و از ياد تو غافل] سازد . به تو پناه مى برم از هر فقرى كه مرا به فراموشى [از ياد تو] اندازد ، و به تو پناه مى برم از هر توانگرى اى كه مرا به سركشى كشانَد .
۲۴۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! به تو پناه مى برم از فرزندى كه بر من سَروَرى كند ، و از مالى كه مايه تباهى من شود ، و از همسرى كه پيش از فرا رسيدن زمان پيرى ام ، مرا پير گردانَد ، و از دوست نيرنگبازى كه چشمانش مرا مى بيند و دلش مرا مى پايد كه اگر خوبى [از من] ديد ، آن را مى پوشانَد و اگر بدى ديد ، افشا مى كند ؛ و به تو پناه مى برم از درد شكم .
۲۴۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! به تو پناه مى برم از نگرانى و اندوه و ناتوانى و تنبلى و بخل و ترسويى و فشار قرض و چيره آمدن مردان (اوباش) ، و بى شوهر ماندن زنان ، و از غفلت و خوارى ، و سنگ دلى و تنگ دستى و بى چيزى . به تو پناه مى برم از نفسى كه سير نشود ، و از دلى كه خاشع نباشد ، و از چشمى كه اشك نريزد ، و از دعايى كه شنيده [و پذيرفته] نشود ، و از نمازى كه سود نبخشد . به تو پناه مى برم از زنى كه پيش از فرا رسيدن زمانى پيرى ام ، مرا پير سازد . به تو پناه مى برم از فرزندى كه بر من ، سَرورى كند . به تو پناه مى برم از مالى كه مايه عذاب من شود . به تو پناه مى برم از [دوست] دغلكار اگر خوبى ببيند، آن را مى پوشاند و اگر بدى ببيند ، افشا مى كند . بار خدايا! مرا مديون نيكى و احسانِ هيچ تبهكارى قرار مده .
