۲۴۵۴.امام زين العابدين عليه السلامـ از راز و نياز ايشان با خداوند ـ: پروردگارا! ما را پيش از دچار آمدن به بيمارى ، درمان كن و قبل از سرآمدن عمر ، ما را در طاعت خود ، به كار گير و پيش از آن كه دعاى ما براى آنچه مى خواهيم ، از درگاهت محجوب مانَد ، بر ما رحم آور و شادى و خرّمى را به ما ارزانى دار ، و از سستى و تنبلى و ناتوانى و ناخوشى ها و زيان و آزردگى و دلگيرى و خودنمايى و شهرت طلبى و هوس و شهوت و ناسپاسى و سرمستى و نازش و تكبّر و كشمكش و ستيزه گرى و نابخردى و خودپسندى و سبُك سرى و بدخويى و خيانت و نيرنگ و پُرگويى در آنچه تو دوست ندارى ، و پرداختن به آنچه برايمان سودى ندارد ، ما را در پناه خويش بدار ، و از دنبال هوس رفتن و آميختن با نادانان و نافرمانى از دانايان و بيزارى از قاريان و همنشينى با فرو مايگان ... پاكمان گردان و از گرايش به دنياپرستان و ظاهرآرايى براى آنان به چيزى از چيزها ، در پناه خود بدار .
۲۴۵۵.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان در پناه جستن به خدا از ناخوشايندها و خوى هاى بد و رفتارهاى نكوهيده ـ: بار خدايا! به تو پناه مى برم از برانگيختگى آز ، و تندى خشم ، و چيره آمدن حسد ، و سستى شكيبايى ، و اندك بودن قناعت ، و بدى خُلق و خوى ، و پافشارى شهوت ، و مسلّط شدن تعصّب ، و پيروى از هوس ، و سرپيچى از طاعت ، و [فرو رفتن در ]خواب غفلت ، و افتادن در رنج و زحمت ، و برگزيدن باطل بر حق ، و پاى فشردن بر گناه ، و خُرد شمردن معصيت ها و بزرگ شمردن طاعت ، و نازيدن توانگران و خوار داشتن درويشان ، و سوء سرپرستى نسبت به كسانى كه زيردست ما هستند ، و سپاس نگزاردن از كسى كه به ما نيكى كرده است ، يا اين كه ستمگرى را يارى دهيم ، يا ستم ديده اى را تنها گذاريم يا چيزى را بخواهيم كه حقّ ما نيست ، يا دَم از علمى بزنيم كه نمى دانيم .
به تو پناه مى بريم از اين كه در سر ، خيال فريب كسى را بپروريم و به كردارهاى خويش ، مغرور شويم و به آرزوهاى دور و دراز ، گرفتار آييم . به تو پناه مى بريم از بدىِ نهاد و ناچيز شمردن گناهان كوچك ، و از اين كه شيطان بر ما چنگ افكند يا روزگار ، ما را پايمال كند يا پادشاه ، به ما ستم ورزد .
به تو پناه مى بريم از اسرافكارى و از نداشتن كفاف . به تو پناه مى بريم از شماتت دشمن ، و از نيازمند شدن به همگِنان ، و از زندگى در سختى ، و مُردنِ بى آمادگى و بدون توشه . به تو پناه مى بريم از بزرگ ترين دريغ ، و سخت ترين مصيبت ، و بدترين [رنج و شوربختى] ، و بدى بازگشتگاه ، و محروميّت از پاداش ، و گرفتار شدن به كيفر .
بار خدايا! بر محمّد و خاندان او درود فرست ، و به رحمت خويش ، مرا و همه مردان و زنان باايمان را از همه اينها [كه گفته شد] در پناه خود ، نگه دار ، اى مهربان ترين مهربانان !
