۲۴۵۶.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان در گرفتارى هاى بزرگ ـ: بار خدايا! به مقام (/دين) بلند محمّدى به تو تقرّب مى جويم و به طريقت درخشان علوى ، به تو روى مى آورم ؛ پس مرا از گزند آنچه آفريده اى ، و از گزند هر آن كس كه بخواهد به من بدى رساند ، پناهم ده ، كه اين كار در برابر توان تو ، بر تو تنگ نمى آيد و در برابر قدرت تو ، بر تو دشوار نيست ، كه تو بر هر چيزى توانايى ... .
بار خدايا! از خودنمايى و آوازه خواهى و تكبّر و خود بزرگ بينى و غرور و فخرفروشى و گردن فرازى و ناسپاسى و سرمستى و خودپسندى و نخوت ، به تو پناه مى برم! پس ـ اى پروردگار ـ مرا [از اين همه ]بِرَهان .
از ناتوانى و بخل و تنگ چشمى و حسد و آزمندى و همچشمى و دغلى ، به تو پناه مى برم! از طمع و پَستى و ناشكيبى و بى تابى و كج روى و جلوگيرى [از حق] ، به تو پناه مى برم! از زورگويى و ستم و تجاوزگرى و تباهى و فسق و فجور ، به تو پناه مى برم . از خيانت و دشمنى و سركشى ، به تو پناه مى برم !
پروردگارا! از معصيت و جدايى و بدى و زشتكارى ها و گناهان ، به تو پناه مى برم! از بزه و بزهكارى و ناروا و قدغن شده ها ، و از پليدى و هر آنچه كه تو دوست نمى دارى ، به تو پناه مى برم !
پروردگارا! از گزند و نيرنگ شيطان ، و زورگويى و ستم او ، و دشمنى و دام او ، و گَزْمه ها و سپاه او ، به تو پناه مى برم! از گزند هر آنچه آفريده اى ، از چارپا و گزنده ، و از هر جنبنده اى از جِن و اِنس (پرى و آدمى) ، به تو پناه مى برم! از گزند آنچه از آسمان فرود مى آيد و آنچه به آسمان بَر مى شود ، و از گزند آنچه در زمين آفريده شده و آنچه از زمين برون مى آيد ، به تو پناه مى برم! از گزند هر پيشگو و جادوگر و وسوسه گر و افسونگر و طلسم كننده اى به تو پناه مى برم .
پروردگارا! از گزند هر بدخواه و سركش و ياغى و شورچشم و ستمگر و متجاوز و منحرفى ، به تو پناه مى برم . از كورى و كَرى و گُنگى و پيسى و خوره و دودلى و ترديد ، به تو پناه مى برم . از تنبلى و سستى و ناتوانى و كوتاهى كردن و شتابكارى و ضايع كردن و تقصير و كُندى ، به تو پناه مى برم . از گزند آنچه در آسمان ها و زمين و بين آنها و آنچه زير زمين آفريده اى ، به تو پناه مى برم .
پروردگارا! از درويشى و نيازمندى و تهى دستى و خواهش و تلف شدن و عيالوارى (/بينوايى) به تو پناه مى برم .
از كمبود و خوارى ، به تو پناه مى برم . از تنگى و سختى و زنجير و حبس و بند و زندان و گرفتارى و هر مصيبتى كه مرا بر آن شكيب نباشد ، به تو پناه مى برم . آمين ، اى پروردگار جهانيان !
بار خدايا! همه آنچه را از تو خواستيم ، به ما عطا فرما و به فراخور شُكوه و بزرگى ات ، از فضل خويش بر ما بيفزاى ، به حقّ اين كه «معبودى نيست ، جز تو كه نيرومند و استوارى» .
