۲۴۷۲.امام صادق عليه السلامـ از دعاى ايشان در روز عرفه ـ: اى پروردگار من! از هراس مشاهده صحنه قيامت ، و از سختى توقّفگاه روز جزا ، به تو پناه مى برم ؛ زيرا كه تو پناه مى دهى و از تو به كسى پناه نمى توان برد ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من!
بار خدايا! آن گاه كه تو را مى خوانم ، از من اعراض مكن ، و آن گاه كه از تو درخواست مى كنم ، رويت را از من مگردان ؛ زيرا كه مرا پروردگارى جز تو نيست . خواسته ام را برآوَر و در آن روز كه ديدارت مى كنم ، ترس مرا به آرامش بدل فرما .
بار خدايا! من به تو پناه مى برم . پس پناهم ده ؛ زيرا كه من ، ناتوان و ترسان و پناهخواه و بينوا و درويشم ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من !
بار خدايا! گزند آنچه را از آن به تو پناه جستم ، برطرف فرما ، و جامه رحمتت و رداى عافيتت را بر من بپوشان و به رحمتت ، مرا در امان دار ؛ زيرا تو پناه مى دهى و از تو به كس پناه نمى توان برد .
بار خدايا ، به تو پناه مى برم از وحشت و تنهايى قبر ، و از تاريكى و تنگى و رنج و عذاب آن ، و از هراس هاى پس از آن ، اى پروردگار جهانيان ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من ، اى پروردگار من! ... .
بار خدايا! از آنچه در باره اش از تو عفو خواستم و از آنچه در باره اش از تو عفو نخواسته ام و به سبب آن ، مرا مستوجب آتش و خشمت مى گردانى ، مرا عفو كن و از خوارى ها و رسوايى هاى روز رستاخيز و مشاهده صحنه هاى بد و هولناك قبرها كه از تو پناه خواستم ، پناهم ده ... .
ما را از آزار و دشمنى و گزند ، و قضاى بد و شماتت دشمن ، و مشاهده صحنه بد نسبت به مال و دين و زن و فرزند ، و هنگام ديدن مرگ ، در پناه خويش بدار ... .
بار خدايا! من به تو پناه مى برم از اين كه با دشمن تو دوستى كنم ، يا با دوست تو دشمنى ورزم ، يا پسند تو را نپسندم ، يا آنچه را ناپسند توست ، بپسندم ، يا به حقّى بگويم : «اين ، باطل است» ، يا به باطلى بگويم : «اين ، حقّ است» ، يا در باره كسانى كه كافرند ، بگويم : «اينان ، از مؤمنان ره يافته ترند» .
