۲۴۷۹.امام كاظم عليه السلامـ از دعاى ايشان در روز پنج شنبه ـ: صبح خود را آغاز مى كنم ، در حالى كه به روىِ گرامى خدا و نام بزرگ خدا و كلمه تامّ او پناه مى برم از گزند جانوران سمّى كُشنده و غير كُشنده ، و از چشم بد ، و از گزند آنچه آفريده و پديد آورده و ايجاد كرده است ، و از گزند هر جنبنده اى كه پيشانى (سرنوشت) آن در دست پروردگار من است ، كه به راستى ، پروردگار من بر راه راست است .
بار خدايا! از همه آفريدگانت به تو پناه مى آورم ، پس پناهم ده ، و در همه كارهايم بر تو توكّل مى كنم ، پس مرا از پيشِ رو و پشتِ سر و از بالاى سر و از زير پايم محافظت فرما و در حاجت هايم ، مرا به بنده اى از بندگانت حواله مده كه دستم را نگيرد . تويى سَروَر و آقاى من! پس مرا از رحمتت ، نوميد مساز .
بار خدايا! از زوال آمدن نعمتت و گرفتن عافيتت از من ، به تو پناه مى برم . به جاى نيرو و توان خلق خدا ، از نيرو و توان او كمك مى گيرم و از گزند آنچه آفريده است ، به پروردگار سپيده دم ، پناه مى برم . خدا ، مرا بس است و نيكوْكارگزارى است .
6 / 8
پناه خواهى نقل شده از امام رضا عليه السلام
۲۴۸۰.امام رضا عليه السلامـ از دعايى كه براى يكى از يارانش نوشت ـ: بار خدايا! به تو پناه مى برم از زوال آمدن نعمتت ، و برگشتن عافيتت ، و از فرود آمدن ناگهانى خشمت ، و از شرّ نوشته اى كه پيش تر مقدّر شده است .
بار خدايا! از شرّ نفسم ، و از شرّ هر جنبنده اى كه پيشانى (سرنوشت) آن در دست توست ، به تو پناه مى برم ، كه تو بر هر چيزى توانايى . خداوند ، بر هر چيزى احاطه علمى دارد و آمار هر چيزى را مى داند .