5 / 10
بامدادان و شامگاهان
۲۶۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بامدادى نيست ، مگر آن كه دو فرشته ، بانگ برآورده ، مى گويند: «اى جوياى خوبى ، بيا! اى در پىِ بدى ، دست [ از بدى] بدار! آيا دعا كننده اى هست تا دعايش مستجاب شود؟ آيا آمرزش خواهى هست تا آمرزيده شود؟ آيا توبه گرى هست تا توبه اش پذيرفته شود؟ آيا غم زه اى هست تا غم او زُدوده شود؟ بار خدايا! به آن كه مال خويش را انفاق مى كند ، هر چه زودتر ، عوض عطا كن، و به آن كه از انفاق ، خوددارى مى ورزد ، در تلف كردن مال او تعجيل فرما»، و تا غروب آفتاب ، دعاى آن دو اين باشد.
۲۶۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گاه صبحى را آغاز نكردم ، مگر اين كه در آن ، صد مرتبه از خدا آمرزش طلبيدم.
۲۶۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس، چون خورشيد غروب كرد، هفتاد بار آمرزش بخواهد ، خداوند ، هفتصد گناه از او مى آمرزد، و هيچ مؤمنى ـ اگر خدا خواهد ـ در شبانه روز ، هفتصد گناه نمى كند.
۲۶۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى نيست كه در هنگام غروب آفتاب ، كارنامه اش را به آمرزش خواهى ختم كند ، مگر آن كه گناهان پيش از آن را پاك مى كند.
۲۶۸۲.امام صادق عليه السلام :هر چه را ترك كردى، اين را ترك مكن كه در هر بامداد و شامگاه بگويى: «بار خدايا! روز خود را آغاز مى كنم و در اين بامدادان و در اين روز ، براى آنان كه سزاوار رحمت تو هستند ، از تو آمرزش مى طلبم و از آنان كه سزاوار و مشمول نفرين تو هستند ، در پيشگاه تو اعلام بيزارى مى كنم... .
بار خدايا! مرا و پدر و مادرم را بيامرز و آن دو را رحمت كن كه مرا در كودكى پروردند. بار خدايا! مردان و زنان مؤمن ، و مردان و زنان مسلمان را، زنده و مُرده شان را بيامرز. بار خدايا! تو از جايگاه و مكان بازگشت آنان ، آگاهى.
