139
نهج الذكر (ع-ف) ج4

۲۷۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ـ از خطبه ايشان در حَجة الوداع ـ: ستايش ، خداى راست . او را مى ستاييم و از او يارى مى جويم . از او آمرزش مى طلبيم و به درگاهش توبه مى بريم . از بدى هاى نفس خويش، و از كردارهاى بد خود ، به او پناه مى بريم.

۲۷۱۶.امام باقر عليه السلام :امير مؤمنان ، اين خطبه را ايراد كرد و گفت : «ستايش ، خداى راست . او را مى ستايم و از او يارى مى جويم . از وى آمرزش و راه نمايى مى خواهم . به او ايمان دارم و بر او توكّل مى كنم.

۲۷۱۷.امام على عليه السلام :ستايش ، خداى را كه ستايش را به نعمت ها، و نعمت ها را به سپاس گزارى پيوسته است ۱ ... و از هر آن گناهى كه علم او بدان احاطه دارد و در كتابش ثبت كرده است، علمى كه قاصر نيست و كتابى كه [هيچ گناه ريز و درشتى را ]فروگذار نمى كند، آمرزش مى طلبم.

6 / 4

در محل مُلتزَم

۲۷۱۸.امام على عليه السلام :در جايگاه مُلتزم ۲ به آنچه از گناهانتان كه در ياد داريد و نداريد ، اعتراف كنيد و بگوييد: «آنچه را يادداشت كنندگان تو ، يادداشت كرده اند و ما آن را فراموش كرده ايم ، بر ما بيامرز» ؛ زيرا هر كس در اين مكان به گناهانش اعتراف كند و آنها را برشمارد و نام ببرد و براى آنها از خدا آمرزش بطلبد، بر خداوند عز و جلاست كه او را بيامرزد.

۲۷۱۹.الكافىـ به نقل از معاوية بن عمّار ـ: امام صادق عليه السلام هر گاه به ملتزم مى رسيد ، به همراهانش مى فرمود : «از من دور شويد تا در اين مكان ، در برابر پروردگارم به گناهان خود اعتراف كنم؛ زيرا اين جا، مكانى است كه هر بنده اى اگر به گناهان خود در برابر پروردگارش اعتراف كند و از خدا آمرزش بطلبد ، حتماً خداوند او را مى آمرزد».

1.براى نعمت ها ، ستايش واجب ساخته و سپاس گزارى را سبب افزونى نعمت ها قرار داده است.

2.مُلتزم: جايى است در پشت كعبه. آن را مُلتزم گفته اند ، چون مردم ، آن را در آغوش مى گيرند و سينه خود را به آن مى چسبانند.


نهج الذكر (ع-ف) ج4
138

۲۷۱۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ مِن خُطبَتِهِ في حَجَّةِ الوَداعِ ـ: الحَمدُ للّهِِ ، نَحمَدُهُ ونَستَعينُهُ ، ونَستَغفِرُهُ ونَتوبُ إلَيهِ ، ونَعوذُ بِاللّهِ مِن شُرورِ أنفُسِنا ، ومِن سَيِّئاتِ أعمالِنا . ۱

۲۷۱۶.الإمام الباقر عليه السلام :خَطَبَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام بِهذِهِ الخُطبَةِ فَقالَ : الحَمدُ للّهِِ ، أحمَدُهُ وأستَعينُهُ ، وأستَغفِرُهُ وأستَهديهِ ، واُؤمِنُ بِهِ ، وأتَوَكَّلُ عَلَيهِ . ۲

۲۷۱۷.الإمام عليّ عليه السلام :الحَمدُ للّهِِ الواصِلِ الحَمدَ بِالنِّعَمِ ، وَالنِّعَمَ بِالشُّكرِ ... ونَستَغفِرُهُ مِمّا أحاطَ بِهِ عِلمُهُ ، وأحصاهُ كِتابُهُ ، عِلمٌ غَيرُ قاصِرٍ ، وكِتابٌ غَيرُ مُغادِرٍ . ۳

6 / 4

عِندَ المُلتَزَمِ

۲۷۱۸.الإمام عليّ عليه السلام :أقِرّوا عِندَ المُلتَزَمِ ۴ بِما حَفِظتُم مِن ذُنوبِكُم ، وما لَم تَحفَظوا فَقولوا : «وما حَفِظَتهُ عَلَينا حَفَظَتُكَ ونَسيناهُ فَاغفِرهُ لَنا» ؛ فَإِنَّهُ مَن أقَرَّ بِذَنبِهِ في ذلِكَ المَوضِعِ وعَدَّهُ وذَكَرَهُ وَاستَغفَرَ اللّهَ مِنهُ ، كانَ حَقّا عَلَى اللّهِ عز و جل أن يَغفِرَهُ لَهُ . ۵

۲۷۱۹.الكافي عن معاوية بن عمّار عن أبي عبد اللّه عليه السلامـ أنَّهُ كانَ إذَا انتَهى إلَى المُلتَزَمِ قالَ لِمَواليهِ ـ: أميطوا عَنّي حَتّى اُقِرَّ لِرَبّي بِذُنوبي في هذَا المَكانِ ، فَإِنَّ هذا مَكانٌ لَم يُقِرَّ عَبدٌ لِرَبِّهِ بِذُنوبِهِ ، ثُمَّ استَغفَرَ اللّهَ ، إلّا غَفَرَ اللّهُ لَهُ . ۶

1.تحف العقول : ص ۳۰ ، بحار الأنوار : ج ۷۶ ص ۳۴۸ ح ۱۳ ؛ شرح نهج البلاغة : ج ۱ ص ۱۲۶ .

2.الكافي : ج ۵ ص ۳۷۱ ح ۳ عن جابر ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۵۱۴ ح ۱۴۸۲ و ص ۴۲۸ ح ۱۲۶۳ و ص ۵۱۸ ح ۱۴۸۴ كلّها عن الإمام عليّ عليه السلام ، مصباح المتهجّد : ص ۶۶۳ ح ۷۳۰ عن جندب وكلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۹۹ ح ۴ .

3.نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۴ .

4.المُلتزَم : دَبْرُ الكعبة ، سُمّي به لأنّ الناس يعتنقونه ؛ أي يضمّونه إلى صدورهم (مجمع البحرين : ج ۳ ص ۱۶۳۰ «لزم») .

5.الخصال : ص ۶۱۷ ح ۱۰ عن أبي بصير ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۹۹ ص ۱۹۴ ح ۳ .

6.الكافي : ج ۴ ص ۴۱۰ ح ۴ .

  • نام منبع :
    نهج الذكر (ع-ف) ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    افقی، رسول؛ شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1387
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 101360
صفحه از 608
پرینت  ارسال به