۲۷۲۸.المعجم الأوسطـ به نقل از رافع بن خديج ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله از هيچ مجلسى برنمى خاست ، مگر آن كه مى گفت: «پاكا تو ـ اى خدا ـ و ستايش ، تو را! از تو آمرزش مى خواهم و به درگاهت ، توبه مى كنم» .
سپس مى فرمود: «اين ، كفّاره چيزى (گناه و خطاهايى) است كه در مجلس مى گذرد» .
۲۷۲۹.سنن الترمذىـ به نقل از ابن عمر ـ: براى پيامبر خدا در يك مجلس ، صد بار شمرده مى شد كه پيش از آن كه برخيزد ، مى گفت : «خدايا! مرا بيامرز و توبه ام را بپذير كه تو ، توبه پذيرِ آمرزگارى» .
۲۷۳۰.منية المريد :[روايت شده است كه] پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه از سخن گفتن ، فارغ مى شد و مى خواست از جاى خود برخيزد ، مى گفت : «بار خدايا! هر آن گناهى را كه به خطا يا عمدا مرتكب شديم، و هر آنچه را در نهان يا آشكار از ما سر زده است و تو از ما بِدان داناترى، بيامرز، كه پس و پيش كردن امور ، در دست توست . معبودى جز تو نيست.
ر . ك : ج 1 ص 201 (مهم ترين اوقات ياد خدا/ هنگام برخاستن).
6 / 7
هنگام ستايش مردم
۲۷۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـ: اى على! هر گاه در پيشِ رويت از تو ستايش شد، بگو: «بار خدايا! مرا از آنچه [مردم ]مى پندارند ، بهتر قرار ده، و آنچه را نمى دانند ، بر من بيامرز، و بدانچه مى گويند ، مرا مؤاخذه مفرما» .
۲۷۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـ: عيسى بن مريم عليه السلام به يحيى بن زكريا عليه السلام گفت: «اگر در باره تو چيزى گفته شد كه در تو هست ، بدان كه گناهى به تو يادآورى شده است . پس براى آن ، از خدا آمرزش بخواه، و اگر در باره تو چيزى گفته شد كه در تو نيست ، بدان كه ثوابى بى رنج [و زحمت] برايت نوشته شده است.
